Wolfgang Loitzl
austriacki skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wolfgang Loitzl?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Wolfgang Loitzl (ur. 13 stycznia 1980 w Bad Ischl) – austriacki skoczek narciarski, indywidualny złoty medalista mistrzostw świata z 2009, drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010, siedmiokrotny (w tym sześciokrotnie złoty) medalista mistrzostw świata, złoty i brązowy medalista mistrzostw świata w lotach, zwycięzca 57. Turnieju Czterech Skoczni.
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1980 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
WSC Bad Mitterndorf-Steiermark | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
6 stycznia 1997 w Bischofshofen (41. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
6 grudnia 1997 w Predazzo (8. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
20 stycznia 2001 w Park City (2. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
1 stycznia 2009 w Garmisch-Partenkirchen | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w 1997 w Bischofshofen, a pierwsze punkty zdobył w tym samym roku podczas zawodów w Predazzo. W sezonie 2000/2001 trzykrotnie zajął miejsca na podium zawodów Pucharu Świata. W Park City oraz Sapporo był drugi, natomiast w Falun zajął trzecie miejsce. W 2001 w Lahti wywalczył mistrzostwo świata w konkursie drużynowym na skoczni K-90. Sezon 2000/2001 ukończył na 7. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (najwyższym spośród skoczków austriackich). W 2000 zwyciężył w Turnieju Schwarzwaldzkim[1].
W kilku kolejnych sezonach skakał słabiej, wypadając nawet na pewien czas (sezon 2002/2003) z kadry. Do formy powrócił w sezonie 2004/2005, gdy na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zajął 6. miejsce na skoczni K-90 i 7. miejsce na skoczni K-120, a także dwukrotnie 1. miejsce w drużynie. Podczas Letniego Grand Prix w Hinterzarten wygrał konkurs indywidualny, a razem z drużyną zajął 3. miejsce i ostatecznie uplasował się w klasyfikacji końcowej LGP na 2. miejscu. Ten sam wynik uzyskał w kolejnym sezonie LGP.
W 2007 zajął 12. miejsce na mistrzostwach świata w Sapporo na skoczni K-120 oraz zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. Cały sezon zakończył na 13. pozycji w klasyfikacji Pucharu Świata. W sezonie 2007/2008 po raz pierwszy od ponad sześciu lat stanął na podium zawodów pucharowych – zajął 3. miejsce w Trondheim. Później powtórzył ten wynik w Predazzo. Sezon skończył na 10. miejscu w łącznej punktacji.
W sezonie 2008/2009 zwyciężył w klasyfikacji generalnej 57. Turnieju Czterech Skoczni, wygrywając 3 z 4 konkursów i zajmując jedno 2. miejsce. Zgromadził 1123,7 punktów. W tym samym sezonie na skoczni Ještěd w Libercu zdobył tytuł mistrza świata na normalnej skoczni, wyprzedzając o 7 punktów drugiego w konkursie Gregora Schlierenzauera. Kolejne złoto zdobył w konkursie drużynowym. Łącznie w całym sezonie czterokrotnie triumfował w zawodach Pucharu Świata (oprócz 3 zwycięstw podczas Turnieju Czterech Skoczni wygrał w Zakopanem) i w klasyfikacji końcowej tych rozgrywek zajął najwyższe w karierze, 3. miejsce.
W sezonie 2009/2010 był dwukrotnie na podium konkursów PŚ (3. lokata na inaugurację sezonu w Ruce oraz 2. pozycja w Garmisch-Partenkirchen). Na zimowych igrzyskach w Vancouver zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. W konkursach indywidualnych zajął 11. miejsce na skoczni normalnej oraz 10. na dużej. Sezon w Pucharze Świata ukończył na 6. pozycji. 20 marca 2010 w Planicy skoczył 213,5 m, co jest jego rekordem życiowym.
W sezonie 2010/2011 zajął jedno miejsce na podium PŚ (3. miejsce w Engelbergu), miał też jednak kilka zupełnie nieudanych występów, m.in. w Klingenthal, gdzie po raz pierwszy od trzech sezonów nie zakwalifikował się do finałowej „30”. Podczas mistrzostw świata w Oslo bronił tytułu na skoczni normalnej, jednak zajął dopiero 37. miejsce. W rezultacie nie został powołany na konkurs na dużej skoczni oraz konkursy drużynowe, które Austriacy ponownie wygrali. Na koniec sezonu w Pucharze Świata zajął w ostatnim konkursie w Planicy 8. lokatę. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 13. miejscu.
Podczas mistrzostw świata w 2013 zajął indywidualnie 4. miejsce na skoczni dużej. W konkursie drużynowym zdobył siódmy w karierze złoty medal MŚ.
10 stycznia 2015 ogłosił zakończenie sportowej kariery[2].
Austriak w trakcie swojej kariery był uznawany za świetnego stylistę, który często dostawał wysokie noty[3][4].
Zajął się prowadzeniem gospodarstwa rolnego pod Bad Mitterndorf[5].
Indywidualnie
2010 Vancouver/Whistler | – | 11. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2002 Salt Lake City/Park City | – | 4. miejsce[uwaga 1] |
2010 Vancouver/Whistler | – | złoty medal[uwaga 2] |
Starty W. Loitzla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Data | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 18 lutego 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | – | druż.[uwaga 1] | 123,0 m | 122,5 m | 926,8 pkt (239,9 pkt) | 47,3 pkt | Niemcy |
11. | 13 lutego 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-106 | indywid. | 100,0 m | 102,5 m | 255,0 pkt | 21,5 pkt | Simon Ammann |
10. | 20 lutego 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | indywid. | 129,5 m | 121,5 m | 230,3 pkt | 53,3 pkt | Simon Ammann |
1. | 22 lutego 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 2] | 138,0 m | 138,5 m | 1107,9 pkt (282,2 pkt) | – |
Indywidualnie
2001 Lahti | – | 14. miejsce (K-116), 13. miejsce (K-90) |
2005 Oberstdorf | – | 6. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-120) |
2007 Sapporo | – | 12. miejsce (K-90) |
2009 Liberec | – | złoty medal (K-90), 6. miejsce (K-120) |
2011 Oslo | – | 37. miejsce (K-95) |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | 17. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-120) |
Drużynowo
2001 Lahti | – | brązowy medal (K-116)[uwaga 3], złoty medal (K-90)[uwaga 3] |
2005 Oberstdorf | – | złoty medal (K-90)[uwaga 4], złoty medal (K-120)[uwaga 4] |
2007 Sapporo | – | złoty medal[uwaga 2] |
2009 Liberec | – | złoty medal[uwaga 5] |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | złoty medal (K-120)[uwaga 6] |
Starty W. Loitzla na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
14. | 19 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | – | indywid. | 110,0 m | 113,5 m | 213,2 pkt | 63,1 pkt | Martin Schmitt |
13. | 23 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | – | indywid. | 85,0 m | 86,0 m | 209,0 pkt | 37,0 pkt | Adam Małysz |
3. | 24 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | – | druż.[uwaga 3] | 116,5 m | 127,0 m | 880,2 pkt (253,2 pkt) | 59,6 pkt | Niemcy |
1. | 25 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | – | druż.[uwaga 3] | 92,5 m | 94,0 m | 953,5 pkt (245,0 pkt) | – | |
6. | 19 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | indywid. | 93,0 m | 94,5 m | 246,0 pkt | 10,0 pkt | Rok Benkovič |
1. | 20 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 4] | 97,5 m | 93,0 m | 970,5 pkt (256,0 pkt) | – | |
7. | 25 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 135,5 m | 136,0 m | 291,7 pkt | 21,5 pkt | Janne Ahonen |
1. | 26 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[uwaga 4] | 131,0 m | 132,0 m | 1137,3 pkt (273,4 pkt) | – | |
1. | 25 lutego | 2007 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 2] | 125,0 m | 133,5 m | 1000,2 pkt (262,8 pkt) | – | |
12. | 3 marca | 2007 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-98 | indywid. | 92,5 m | 91,5 m | 238,0 pkt | 39,0 pkt | Adam Małysz |
1. | 21 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 103,5 m | 99,0 m | 282,0 pkt | – | |
6. | 27 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | indywid. | 128,5 m | –[uwaga 7] | 132,3 pkt | 9,0 pkt | Andreas Küttel |
1. | 28 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 5] | 131,0 m | 136,0 m | 1034,3 pkt (285,1 pkt) | – | |
37. | 26 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | indywid. | 86,5 m | – | 93,2 pkt | 176,0 pkt | Thomas Morgenstern |
17. | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 93,5 m | 97,5 m | 228,3 pkt | 24,3 pkt | Anders Bardal |
4. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 128,5 m | 132,5 m | 284,9 pkt | 10,9 pkt | Kamil Stoch |
1. | 2 marca | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 6] | 130,5 m | 128,0 m | 1135,9 pkt (296,9 pkt) | – |
Indywidualnie
2000 Vikersund | – | 17. miejsce |
2004 Planica | – | 15. miejsce |
2010 Planica | – | 6. miejsce |
Drużynowo
2004 Planica | – | brązowy medal[uwaga 8] |
2010 Planica | – | złoty medal[uwaga 5] |
Starty W. Loitzla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
17. | 12-14 lutego | 2000 | Vikersund | Vikersundbakken | K-185 | – | indywid. | 135,0 m | 143,5 m | 167,5 m | –[uwaga 7] | 393,7 pkt | 143,1 pkt | Sven Hannawald |
15. | 20-21 lutego | 2004 | Planica | Velikanka | K-185 | – | indywid. | 180,5 m | 203,5 m | 186,0 m | 182,5 m | 713,0 pkt | 119,1 pkt | Roar Ljøkelsøy |
3. | 22 lutego | 2004 | Planica | Velikanka | K-185 | – | druż.[uwaga 8] | 210,5 m | 202,0 m | 1620,8 pkt (406,0 pkt) | 91,0 pkt | Norwegia | ||
6. | 19-20 marca | 2010 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | indywid. | 207,0 m | 211,5 m | 213,5 m | 200,0 m | 865,3 pkt | 70,5 pkt | Simon Ammann |
1. | 21 marca | 2010 | Planica | Letalnica | K-185 | HS-215 | druż.[uwaga 5] | 183,5 m | 206,0 m | 1641,4 pkt (398,2 pkt) | – |
- Indywidualnie
- 1997 Canmore – 9. miejsce
- 1998 St. Moritz – złoty medal
- Drużynowo
- 1997 Canmore – brązowy medal[uwaga 9]
- 1998 St. Moritz – 6. miejsce