Wolica (gromada w powiecie kieleckim)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wolica – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Wolica z siedzibą GRN w Wolicy (obecnie w obrębie Kielc) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kieleckim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13c/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Wolica i Tokarnia ze zniesionej gminy Korzecko i Ostrów ze zniesionej gminy Morawica w powiecie kieleckim oraz Siedlce (bez osiedla Wojkowice i parcelacji Wojkowice) ze zniesionej gminy Sobków w powiecie jędrzejowskim[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1969 do gromady Wolica przyłączono wsie Feliksówka, Lelusin, Łukowa i Wojkowiec ze zniesionej gromady Łukowa[8], przyłączonej tego samego dnia do powiatu kieleckiego z powiatu jędrzejowskiego[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].