Wschodni Żelazny Szczyt
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wschodni Żelazny Szczyt (słow. Východný Železný štít, niem. Östliche Eisernetorspitze, węg. Keleti-Vaskapu-csúcs, 2337 m[1]) – szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od masywu Śnieżnych Kop (dokładnie od Hrubej Śnieżnej Kopy) oddzielają go Wschodnie Żelazne Wrota, natomiast od Zmarzłego Szczytu głęboko wcięta Rumiska Przełączka[2]. Najokazalej jego wierzchołek prezentuje się z sąsiadującej Hrubej Śnieżnej Kopy – kształtem swym przypomina smukłą iglicę[3]. Do Wschodnich Żelaznych Wrót opada urwistym uskokiem o wysokości około 80 m[4].
Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – widok spod Hrubej Śnieżnej Kopy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie | |||
Pasmo | |||
Wysokość |
2337 m n.p.m. | ||
Pierwsze wejście |
10 sierpnia 1904 | ||
49°10′02,5″N 20°06′49,5″E | |||
|
Nazwa tego szczytu przeszła ewolucję, którą Władysław Cywiński opisuje jako „zdroworozsądkową” (im krótsza, tym lepsza)[4]. Dawniej nazywano go Południowo-Wschodnim Szczytem Żelaznych Wrót, później Wschodnim Szczytem Żelaznych Wrót[3], obecnie Wschodnim Żelaznym Szczytem[4].