Wyżnia Biała Przełączka
przełęcz w Tatrach / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wyżnia Biała Przełączka (słow. Vyšná biela štrbina[1]) – wybitna, płytka przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w grani głównej Tatr. Znajduje się w Koperszadzkiej Grani, północno-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Biały Kopiniak na południowym zachodzie od Białej Czuby na północnym wschodzie[2].
Wyżnia Biała Przełączka na lewo od podpisanej Białej Czuby | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
49°13′24,7″N 20°12′41,2″E |
Stoki północno-zachodnie opadają z przełęczy do Jagnięcego Kotła w Dolinie Skoruszowej, południowo-wschodnie – do Doliny Białych Stawów. Do Jagnięcego Kotła zbiega z Wyżniej Białej Przełączki żleb, natomiast do Doliny Białych Stawów spada szeroki trawiasty zachód[2].
Na Wyżnią Białą Przełączkę, podobnie jak na inne obiekty w Koperszadzkiej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło z Doliny Białych Stawów znad Wielkiego Białego Stawu i nie przedstawia trudności (0− w skali UIAA)[2].
Pierwsze pewne wejścia:
- letnie – Samuel Weber i pasterz Michael Mlinárcsik z Rakus, 28 lipca 1890 r.,
- zimowe – Klara Hensch, Valentin Hajts i Gábor Seide, 15 lutego 1926 r.
Być może już wiele wcześniej granią przez Wyżnią Białą Przełączkę schodzili 9 sierpnia 1793 r. z Jagnięcego Szczytu Robert Townson i przewodnik Hans Gross[2].