Kałan morski
gatunek drapieżnego ssaka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wydra morska?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kałan morski[4], wydra morska[5], kałan[5], wydrozwierz[5] (Enhydra lutris) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Enhydra Fleming(inne języki), 1822. Dorosłe kałany morskie ważą zazwyczaj od 14 do 45 kg, co czyni je najcięższymi członkami rodziny łasicowatych, ale jednymi z najmniejszych ssaków morskich. W przeciwieństwie do większości ssaków morskich, podstawową formą izolacji ich ciała przed niską temperaturą jest wyjątkowo gruba warstwa futra, najgęstsza w królestwie zwierząt. Chociaż kałan może chodzić po lądzie, jest w stanie prowadzić tryb życia całkowicie oceaniczny.
Enhydra lutris[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
kałan morski | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki[2] | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Kałan morski – zasięg[3] | |||
| |||
|
Kałan morski zamieszkuje środowiska przybrzeżne, gdzie nurkuje na dno morza w celu poszukiwania pożywienia. Żeruje głównie na bezkręgowcach morskich, takich jak jeżowce, różne mięczaki i skorupiaki oraz niektóre gatunki ryb. Jego zwyczaje żerowania są godne uwagi ze względu na kilka aspektów. Używanie skał do miażdżenia ofiar i otwierania muszli czyni go jednym z niewielu gatunków ssaków, które używają narzędzi. W większości swojego zasięgu występowania jest gatunkiem kluczowym, kontrolującym populacje jeżowców, które w przeciwnym razie wyrządziłyby ogromne szkody w ekosystemach lasów wodorostów[6]. Jego dieta obejmuje gatunki, które są cenione jako żywność również przez ludzi, co prowadzi do konfliktów między kałanami a rybakami.
Kałany morskie, których liczbę szacowano niegdyś na 150 000–300 000, były przedmiotem intensywnych polowań dla ich futra w latach 1741–1911, a światowa populacja spadła do 1 000–2 000 osobników żyjących na ułamku ich historycznego zasięgu[7]. Późniejszy międzynarodowy zakaz polowań, wysiłki na rzecz ochrony oraz programy reintrodukcji na uprzednio zajmowane obszary przyczyniły się do odbicia liczby osobników, a gatunek zajmuje około dwóch trzecich swojego dawnego zasięgu. Odbudowa populacji kałana morskiego jest uznawana za ważny sukces w ochronie środowiska morskiego, chociaż populacje na Aleutach i w Kalifornii ostatnio znów zmniejszyły się lub utrzymują na obniżonym poziomie. Z tych powodów zwierzę jest nadal klasyfikowane jako gatunek zagrożony.