Wydział Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wydział Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (WHis UAM) – jednostka organizacyjna Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, jeden z 6 wydziałów dziedzinowych, tworzących Szkołę Nauk Humanistycznych UAM. Dzieli się na 13 zakładów i 6 pracowni naukowych oraz dwie techniczne. Posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz wnioskowania o nadanie tytułu naukowego profesora. Prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z historią polityczną, społeczną i gospodarczą w jej poszczególnych epokach i aspektach. Wydział, oprócz „klasycznej” historii, oferuje także studia z archiwistyki, kultury politycznej, socjoekonomiki, historii wojskowości, mediewistyki oraz studia w ramach specjalności nauczycielskiej. Aktualnie w trybie stacjonarnym i niestacjonarnym podejmuje je ponad 1300 studentów[1]. Wydział wydaje czasopisma oraz posiada własne wydawnictwo naukowe. Dysponuje też samodzielną biblioteką instytutową z ok. 134 tys. woluminów wydawnictw zwartych i 40 tys. woluminów czasopism. Przy Wydziale Historii działają dwie ekspedycje archeologiczne (EA Łekno i EA Novae). Siedzibą Wydziału jest gmach Collegium Historicum przy ul. Uniwersytetu Poznańskiego 7.[2]
Nie mylić z: Wydział Historyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu | |
Budynek Collegium Historicum UAM | |
Data założenia |
1956 (Instytut) |
---|---|
Typ |
naukowo-badawczy |
Państwo | |
Województwo | |
Adres |
61-614 Poznań |
Dziekan |
prof. dr hab. Józef Dobosz |
brak współrzędnych | |
Strona internetowa |
Instytut powstał w 1956 r., kontynuując działalność dawnych katedr historycznych przy Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (przedtem Uniwersytecie Poznańskim). Związanych z nim było wielu uznanych badaczy, m.in. Janusz Pajewski, Henryk Łowmiański i Jerzy Topolski. Również obecnie zatrudnia naukowców o znaczącym dorobku naukowym. Pracownicy naukowi Instytutu zajmowali też często najważniejsze stanowiska w hierarchii uniwersyteckiej – rektorów: Gerard Labuda (1962–1965), Czesław Łuczak (1965–1972) i Benon Miśkiewicz (1972–1981) oraz prorektorów: Czesław Łuczak, Benon Miśkiewicz, Stanisław Sierpowski (1985–1987), Jerzy Strzelczyk (1987–1990), Przemysław Hauser (1996–2002), Zbigniew Pilarczyk (2008–2016) i Rafał Witkowski (od 2020); wielokrotnie obejmowali także funkcję dziekanów Wydziału Historycznego. Instytut początkowo afiliowany był przy Wydziale Filozoficzno-Historycznym, od reorganizacji struktur uniwersyteckich w 1976 przy Wydziale Historycznym. Od 1 października 2019 Instytut funkcjonuje jako Wydział Historii.