Y (minuskuła: y) (igrek) – dwudziesta piąta litera alfabetu łacińskiego, dwudziesta dziewiąta litera alfabetu polskiego. Litera nazywana jest igrek (z łac. y graeca). W języku polskim oznacza dźwięk [ɨ] lub [ɘ], niekiedy oznacza spółgłoskę [j], np. w starszym zapisie nazwiska Zamoyski. Literą tą w języku polskim zaczyna się tylko kilka słów, będących zapożyczeniami, i czyta się jak zwykle [j]: yale, yeti, yorkshire oraz yuppie. Wyjątkami są słowa ypsilon i ylid, czytane przez [ɨ]. „Słownik języka polskiego” pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego (1900-1927) podaje wyrazy ykać i ykanie jako regionalne odpowiedniki wyrazów czkać i czkanie oraz wykrzykniki ychy, ychychy, yja, yjo^[1]. W innych językach może oznaczać na przykład samogłoskę [y] (np. niem. sympathisch [zʏmˈpaːtɪʃ]), [ɪ] (np. cz. my [mɪ]) lub spółgłoskę [j] (np. hisz. ayer [aˈjeɾ]).

	Litera Y Wymowa litery Y
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Inne reprezentacje litery Y

Sygnalizacja			Język migowy			Alfabet Braille’a
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego	Alfabet semaforowy	Kod Morse’a	francuski	kanadyjski	polski
		Y i			i

Zobacz też

• Υ (ypsilon)
• Ы (cyrylica), У (cyrylica)