Złota Madonna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Złota Madonna z Essen (niem. Goldene Madonna) – rzeźbiony wizerunek Marii z Dzieciątkiem Jezus pochodzący z dawnego żeńskiego opactwa kanoniczek w Essen (Północna Nadrenia-Westfalia, Niemcy). Obecnie jest eksponowana w kaplicy przy północnym ramieniu transeptu katedry w tymże mieście, która wchodzi w skład historycznego opactwa.
Rzeźba datowana jest na ok. 980 i jest jednym z najstarszych w dziejach sztuki pełnoplastycznych przedstawień Madonny, na północ od Alp. Dzieło zachowało pierwotną złotą okładzinę, stąd też wywodzi się nazwa posągu.
Nazwa ta rozpowszechniła się w XIX stuleciu, w dobie romantyzmu. Rzeźba została opisana w liturgicznym manuskrypcie jako: "dat gulden build onser vrouwen" (dosłownie: "złote wyobrażenie Naszej Pani"). Inwentarz skarbca z 1626 wspomina "ein gross Marienbelt, sitzend uff einen sthuell mit lauteren golt uberzogen" (wielki wizerunek Marii siedzącej na tronie pokryty szczerym złotem).
Dzieło jest cennym przykładem sztuki ottońskiej, do dnia dzisiejszego jest obiektem czci i symbolem tożsamości ludności zamieszkującej Zagłębie Ruhry, zachowując swój pierwotny kultowy charakter.