Złoty Medal Kongresu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Złoty Medal Kongresu (ang. Congressional Gold Medal) – najwyższe, obok Medalu Wolności, odznaczenie państwowe Stanów Zjednoczonych.
Awers Złotego Medalu Kongresu dla Ronalda i Nancy Reagan, 2002 | |||
Awers i rewers Złotego Medalu Kongresu dla Jana Pawła II, 2000 | |||
Awers Złotego Medalu Kongresu dla Davida H. Jarvisa, 1902 | |||
Ustanowiono |
1776 | ||
---|---|---|---|
Równorzędne | |||
|
Odznaczenie przyznawane jest cywilom od roku 1776, kiedy to jako pierwszy otrzymał je George Washington. Początkowo medal przyznawany był uczestnikom rewolucji amerykańskiej, wojny brytyjsko-amerykańskiej oraz wojny amerykańsko-meksykańskiej. Dzisiaj medal wręczany jest osobom bądź instytucjom o szczególnych osiągnięciach i dorobku na rzecz bezpieczeństwa oraz chwały i rozwoju Stanów Zjednoczonych (obywatelstwo amerykańskie nie jest wymagane). Przyznawany bywa m.in. sportowcom, muzykom, astronautom[1].
Złoty Medal Kongresu wybijany jest przez Mennicę Stanów Zjednoczonych dla upamiętnienia osoby (bądź instytucji) oraz osiągnięcia, za które medal przyznano. Wymagana jest zgoda co najmniej 67 kongresmenów[1].