Załęże (Rzeszów)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Załęże – część Rzeszowa, dzielnica niestanowiąca jednostki pomocniczej gminy, wysunięta na północny wschód miasta. 1 stycznia 2006 istniejąca dzielnica została powiększona o dotychczasową wieś Załęże. Tereny dawnej miejscowości w większości wchodzą w skład Osiedla Załęże, które stanowi jednostkę pomocniczą gminy miejskiej.
Ten artykuł dotyczy części Rzeszowa. Zobacz też: Osiedle Załęże – jednostka pomocnicza gminy miejskiej Rzeszów, a także inne znaczenia tej nazwy. |
część Rzeszowa | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Rzeszowa |
31 lipca 2005[1] |
SIMC |
0652961 |
Powierzchnia |
5,20[potrzebny przypis] km² |
50°03′32″N 22°02′52″E |
Przy ulicy Załęskiej 76 znajduje się Zakład Karny w Rzeszowie (Rzeszów-Załęże)[2]. W latach 1981–1982 na terenie więzienia istniał tu obóz dla internowanych w czasie stanu wojennego działaczy opozycji.
Przy ulicy Ciepłowniczej 8 znajduje się Elektrociepłownia Rzeszów[3] (EC Załęże).
Załęże dzisiaj położone jest na wschodnim brzegu Wisłoka i stanowi oddzielną jednostkę administracyjną. Pierwotnie jednak wioska ta występowała razem z Pobitnem i nazywano ją zamiennie Dolnym Pobitnem. Według Słownika Geograficznego Królestwa polskiego, Załęże w drugiej połowie XIX wieku należało do gminy Pobitno. Wieś położona 3 km. na północny wschód od Rzeszowa, liczyła 52 domy, a z mieszkańców 119 mężczyzn i 150 kobiet. Posiadłość Władysława Jędrzejowicza mająca 704 morgi, w tym 223 morgi lasu oraz druga mająca 180 mórg. Granice z południa z Pobitnem, na północy z Terliczką i Łąką, a od zachodu oblewa je Wisłok.
Pierwsza wzmianka historyczna o niej pochodzi z ok. 1422 roku, ale rodowód tej wsi niewątpliwie starszy i sięga najprawdopodobniej czasów ruskich. Za taką teorią przemawia fakt jej położenia przy szlaku ruskim, oraz istnienie cerkwi w końcu XV wieku. Stwierdzona na początku XV wieku przynależność parafii farnej – z bardzo niską taksą – świadczy o tym, że tylko niewielka część jej mieszkańców była wyznania rzymskokatolickiego.
Wzmianka historyczna z 1422 raczej nie może dotyczyć wsi Załęże, ale raczej gminy Pobitno. Jeżeli w drugiej połowie XIX wieku wieś liczyła 52 domy, to jest uzasadniona niska taksa jeszcze mniejszej wsi w wieku XV.