Zair Azgur
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zair Isaakowicz Azgur (ros. Заи́р Исаа́кович Áзгур; ur. 2 stycznia?/15 stycznia 1908 w Mołczanach w guberni witebskiej, zm. 18 lutego 1995 w Mińsku) – białoruski i radziecki rzeźbiarz narodowości żydowskiej, Bohater Pracy Socjalistycznej (1978).
Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1908 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie |
rzeźbiarz | ||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Uczył się w Kijowskim Państwowym Instytucie Sztuk Pięknych i Tyfliskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 30. tworzył m.in. rzeźby Dzierżyńskiego, Miasnikiana, Babeufa, Ordżonikidzego, Swierdłowa, Stalina, Stasowej, Kołasa, Kupały, Marksa, Engelsa i Lenina. Podczas wojny ZSRR z Niemcami pracował w prasie frontowej w Homlu, później przy Centralnym Sztabie Ruchu Partyzanckiego. Tworzył wówczas rzeźby Dowatora, Jeriomienki, Żukowa, Rokossowskiego i innych. Od 1943 należał do WKP(b). Po wojnie pracował nad posągami Pawła Batowa, Wasila Tałasza i innych dowódców wojskowych ZSRR. W latach 50. tworzył rzeźby szefów partii komunistycznych: Mao Zedonga (1950), Palmiro Togliatti'ego (1950), Maurice Thoreza (1950), Hồ Chí Minha i innych, a także działaczy kultury.