Zasada superpozycji
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zasada superpozycji jest to zasada spełniona dla układów/systemów liniowych, więc jeśli reakcja została spowodowana przez co najmniej dwie wielkości wejściowe, to wynikiem jest suma wielkości wyjściowych, które zostałyby wywołane przez każdą wielkość wejściową z osobna. Tak więc, jeśli wejście A daje odpowiedź X, a wejście B daje odpowiedź Y (A → X , B → Y), to wejście (A + B) daje odpowiedź (X + Y). Przykładem może być pole (siła), pochodzące od kilku źródeł. Jest wektorową sumą pól (sił), jakie wytwarza każde z tych źródeł. Spełniają ją w dość dużym zakresie pole elektromagnetyczne[1] i pole grawitacyjne, a w konsekwencji siły pochodzące od nich, m.in. siła Coulomba.