Zatoka Meksykańska
zatoka Oceanu Atlantyckiego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zatoka Meksykańska (ang. Gulf of Mexico, hiszp. Golfo de México) – zatoka w zachodniej części Oceanu Atlantyckiego u wybrzeży Ameryki Północnej. Leży między półwyspami Jukatan i Floryda, od otwartego oceanu i Morza Karaibskiego ogradza ją wyspa Kuba. Z akwenem Morza Karaibskiego połączone jest przez Cieśninę Jukatańską, a z otwartym oceanem – Cieśniną Florydzką. Kraje leżące nad zatoką to Kuba, Meksyk i Stany Zjednoczone.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Lokalizacja | |||
Powierzchnia |
ok. 1,6 mln km² | ||
Głębokość • średnia • maksymalna |
| ||
Miejscowości nadbrzeżne |
Tampa, St. Petersburg, Pensacola, Mobile, Nowy Orlean, Beaumont, Houston, Tampico, Tuxpan, Veracruz, Mérida, Hawana | ||
25°N 90°W | |||
|
Powierzchnia około 1,6 mln km². Głębokość średnia 1522 m, maksymalna 5203 m.
Ważniejsze miasta nad zatoką to między innymi: Tampa, St. Petersburg, Pensacola, Mobile, Nowy Orlean, Beaumont i Houston (wszystkie w Stanach Zjednoczonych), Tampico, Tuxpan, Veracruz i Mérida (w Meksyku) oraz Hawana (na Kubie).
W dniach 20-22 kwietnia 2010 w Zatoce Meksykańskiej doszło do eksplozji, pożaru i zatonięcia platformy wiertniczej Deepwater Horizon w wyniku czego miała miejsce katastrofa ekologiczna spowodowana powstałą plamą ropy naftowej, która wydostając się z uszkodzonej infrastruktury wykonywanego odwiertu dotarła 30 kwietnia do wybrzeży Luizjany[1]. Prace mające na celu zatamowanie wycieku zakończyły się.