Zbigniew Janiszewski (lekkoatleta)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 179 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Zbigniew Stanisław Janiszewski (ur. 16[1] sierpnia 1931 w Krakowie) – polski lekkoatleta tyczkarz, trzykrotny mistrz Polski, olimpijczyk.
Kariera sportowa
Startował na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, gdzie zajął 12. miejsce w finale skoku o tyczce. Wystąpił również na Akademickich Mistrzostwach Świata w 1954 w Budapeszcie (5. miejsce) i na Międzynarodowych Igrzyskach Sportowej Młodzieży w 1955 w Warszawie (4. miejsce).
Był trzykrotnym mistrzem Polski w 1953, 1955 i 1957, a także wicemistrzem w 1954 i czterokrotnym brązowym medalistą. Zdobył również brązowy medal MP w 1955 w sztafecie 4 x 100 m. Był także mistrzem Polski w hali w skoku o tyczce w 1954 i 1956[2].
W latach 1953–1959 trzynaście razy startował w meczach reprezentacji Polski w skoku o tyczce, odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne.
Rekordy życiowe
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
---|---|---|
skok o tyczce | 9 września 1956, Warszawa | 4,41 m |
skok w dal | 27 kwietnia 1958, Kraków | 7,25 m |
Był zawodnikiem Kolejarza Kraków (1949–1951 i 1954–1955), OWKS Kraków (1952–1953) i Olszy Kraków (1956–1960).
Był mężem Barbary Lerczakówny.
Ukończył studia na Politechnice Krakowskiej na Wydziale Architektury w 1960[2]. W 1962 wyjechał do Szwajcarii, skąd przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka[2].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.