Zdolność emisyjna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zdolność emisyjna ciała – wielkość fizyczna określająca możliwość emisji elektromagnetycznego promieniowania termicznego przez to ciało. Jest funkcją temperatury ciała i częstotliwości emitowanego promieniowania Zdolność emisyjna ciała znajdującego się w temperaturze do emisji promieniowania o częstotliwości równa jest energii promieniowania o częstotliwości z zakresu emitowanej z powierzchni 1 m² w ciągu 1 s lub krócej, strumieniowi energii promieniowania emitowanemu z powierzchni 1 m². Definicję tę wyraża wzór