Zespół lęku uogólnionego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zespół lęku uogólnionego, inaczej zaburzenie lękowe uogólnione (ang. generalized anxiety disorder, GAD) – termin stosowany w klasyfikacjach ICD-10, DSM-IV-TR i DSM-5, określający zaburzenie psychiczne należące do grupy zaburzeń lękowych. Kluczową cechą zespołu lęku uogólnionego jest obecność uporczywego i uogólnionego lęku niewiążącego się z żadnym określonym czynnikiem. Podkreśla się, że lęk ten cechuje się nieadekwatnie wygórowanym nasileniem – nie odpowiada rzeczywistym zagrożeniom. Ten typ lęku, charakterystyczny dla uogólnionych zaburzeń lękowych, określa się mianem „lęku wolnopłynącego” (ang. free-floating anxiety)[1][2][3].
Szybkie fakty ICD-10, DSM-IV ...
Uciążliwy, stale utrzymujący się niepokój, związany z zamartwianiem się nawet codziennymi sprawami, jest kluczowym objawem zaburzenia. | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
F41.1 |
---|---|
DSM-IV |
300.2 |
Zamknij