Zespół budynków Politechniki Wrocławskiej D1 i D2
Zespół budynków dydaktycznych Politechniki Wrocławskiej na osiedlu Plac Grunwaldzki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zespół budynków Politechniki Wrocławskiej D1 i D2 – zespół dwóch budynków dydaktycznych, oznaczonych odpowiednio jako D1 i D2 (lub D-1 i D-2), położonych we Wrocławiu na osiedlu Plac Grunwaldzki. Zespół tej zabudowy należy do Politechniki Wrocławskiej. Budynek D1 ma przypisany adres przy placu Grunwaldzkim 13, a budynek D2 przy placu Grunwaldzkim 9. Projekt zabudowy powstał w latach 1948-1950. Projektantami byli Tadeusz Brzoza i Zbigniew Kupiec. Budowa budynków została zrealizowana w latach 1950-1955. Obejmowała dwa wolnostojące, bliźniacze budynki między którymi wykreowano reprezentacyjne wejście od strony placu na tereny uczelni. Były to jedne z pierwszych budynków, które powstały po II wojnie światowej na obszarze placu Grunwaldzkiego. Ich stylistyka nawiązuje do obowiązującej wówczas doktryny socrealizmu, choć podkreśla się, że jest to jedynie nawiązanie powierzchowne do tego nurtu, a wręcz wskazuje się wyraźne odniesienia do polskiego klasycyzującego modernizmu z lat 30. XX wieku. Zarówno kompozycja, układ urbanistyczny, a nawet sama architektura, zbierają także współcześnie pozytywne opinie. Budynki wpisane są do gminnej ewidencji zabytków, choć postuluje się, aby objąć je ochroną w ramach rejestru zabytków.