Zielone Armie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zielone Armie, Zielona Armia (ros. Зелёная Армия) lub zieloni (ros. Зелёные) – zbiorcze określenie na zbrojne, nieregularne oddziały głównie chłopów rosyjskich i milicji kozackich, powstałych w celu obrony lokalnej ludności przed prześladowaniami, rekwizycjami i przymusowym poborem do wojska w czasie rosyjskiej wojny domowej. Grupy te walczyły zarówno przeciwko wojskom białych, jak i bolszewickiej Armii Czerwonej. Nie miały jasno sprecyzowanych programów politycznych, zainteresowane były wyłącznie sprawami lokalnego chłopstwa. Działały głównie w południowej Rosji, na Krymie i na Naddnieprzu. Zanikły w 1920 – część z nich została rozbita, część przyłączyła się do białych lub bolszewików.
Ten artykuł od 2020-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Do zielonych zalicza się także Machnowców oraz powstańców tambowskich. Na lidera wszystkich zielonych kreował się Boris Sawinkow, popierający partyzanckie oddziały Stanisława Bułak-Bałachowicza.
W historiografii sowieckiej oddziały zielonych określano mianem „bandytów”, posłuszni rządzącym historycy przedstawiali ich nie jako oddziały samoobrony, lecz zwykłych rabusiów.
Bardzo podobne oddziały samoobrony chłopskiej powstały w czasie wojny domowej w Anglii (tak zwane clubmen).