Zlatko Papec (ur. 17 stycznia 1934 w Zagrzebiu, zm. 3 lutego 2013 w Splicie[1]) – chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego napastnika. Był jednym z najwszechstronniejszych zawodników w historii jugosłowiańskiego futbolu. Występy rozpoczął w roku 1949 w klubie Lokomotiva Zagrzeb, gdzie grał na pozycji lewego pomocnika i lewego obrońcy. Karierę w tym klubie kończył jako snajper. Okres w którym Papec występował w Lokomotivie był zarazem najlepszym w historii klubu – wówczas przez klub przewinęły się tacy zawodnicy jak Branko Odžak, Ante Conč, Vladimir Firm czy Dario Hrmelina. Po występach w Lokomotivie Papec odbył obowiązkową służbę wojskową, przeszedł do zespołu Hajduk Split. W klubie występował od sezonu 1956/1957 aż do roku 1964. W barwach Hajduka Papec wystąpił 366 razy, zdobywając aż 167 goli. Później, przez dwa sezony, aż do roku 1966, gdzie grał w barwach zespołu z Regionalligi Freiburger FC. Zawodnik ponownie wrócił do Jugosławii, gdzie podpisał kontrakt z zespołem NK Rijeka. Papec był w tym klubie wystawiany na pozycji środkowego napastnika. W roku 1970 przeszedł do grającego w drugiej lidze zespołu NK Junak Sinj, gdzie rok później, w roku 1971 skończył w wieku 37 lat piłkarską karierę. Historia zatoczyła koło, ponieważ Papec tak jak zaczynał karierę – na pozycji lewego obrońcy – tak skończył, gdyż z braku lewego obrońcy w zespole Junaka został przez trenera wystawiany na tej właśnie pozycji.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1934 Zagrzeb |
Data i miejsce śmierci |
3 lutego 2013 Split |
Pozycja |
napastnik |
Kariera juniorska |
|
Kariera seniorska[infobox 1] |
|
Kariera reprezentacyjna |
Lata |
Reprezentacja |
Wyst. |
Gole |
1953–1956 |
Jugosławia |
6 |
(4) |
|
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
Zamknij
Papec pojawił się sześciokrotnie w barwach reprezentacji „B” (1956–1959), natomiast w reprezentacji Jugosławii wystąpił 5 razy, zdobywając aż 4 gole. W reprezentacji zadebiutował 14 maja 1953 w rozgrywanym w Brukseli meczu przeciwko Belgii wygranym przez Jugosławię 3:1. Ostatni raz w reprezentacji wystąpił 23 grudnia 1956 w meczu przeciwko Indonezji rozgrywanym w Dżakarcie wygranym przez ekipę z Jugosławii 5:1. Według historyków chorwackiego futbolu, spotkanie to jest uznawane za nieoficjalne spotkanie reprezentacji Chorwacji, gdyż dziesięciu zawodników uczestniczących w tym spotkaniu pochodziło z Chorwacji.
Papec uczestniczył wraz z reprezentacją na mistrzostwach świata 1954 rozgrywanych w Szwajcarii. Papec pomimo tego, że dotychczas w reprezentacji wystąpił tylko raz, został powołany na te mistrzostwa przez selekcjonera Jugosłowian, Aleksandra Tirnanicia. Jugosłowianie trafili do grupy z Brazylią, Francją i Meksykiem. Jugosłowianie wyszli z grupy dzięki zwycięstwie nad Francją 1:0 oraz nieoczekiwanemu remisowi z Brazylią 1:1. Jugosłowianie ostatecznie przegrali w ćwierćfinale z późniejszymi mistrzami świata, Niemcami Zachodnimi 0:2, w meczu rozgrywanym 27 czerwca w Genewie. Papec nie pojawił się w tym turnieju na boisku ani razu, gdyż pierwsze skrzypce na boisku odgrywał słynny później trener Bora Milutinović oraz znakomity Chorwat, Branko Zebec.