Zygfryd Czempisz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zygfryd Czempisz (ur. 9 września 1910 w Berlinie, zm. podczas II wojny światowej będąc żołnierzem Wehrmachtu) – polski piłkarz[1].
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Data i miejsce urodzenia |
9 września 1910 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
n/n (czasy II W. Ś.) | ||||||||||||
Wzrost |
178 cm[1] | ||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Zamknij
Czempisz był wychowankiem Diany Katowice, którą reprezentował w zawodach lekkoatletycznych oraz piłce nożnej do 1934 roku. Dodatkowo uprawiał piłkę ręczną w Pogoni Katowice, w barwach której osiągnął w sezonie 1934 tytuł mistrza Polski. W 1935 roku przeszedł do Ruchu Chorzów i występował w nim do momentu wybuchu II wojny światowej. Czempisz zdobył z drużyną w tym czasie trzykrotnie mistrzostwo Polski (1935, 1936, 1938). W latach 1933–1935 rozegrał dwa spotkania towarzyskie w reprezentacji Śląska.