Zygmunt Krzyżanowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Zygmunt Krzyżanowski (ros. Сигизмунд Доминикович Кржижановский, Sigizmund Dominikowicz Krżyżanowski, ur. 11 lutego 1887, zm. 28 grudnia 1950 w Moskwie) – rosyjski pisarz, eseista i tłumacz polskiego pochodzenia.
Ten artykuł dotyczy pisarza. Zobacz też: Zygmunt Krzyżanowski – trener. |
Data urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Język | |||
Dziedzina sztuki | |||
|
Krzyżanowski urodził się pod Kijowem w rodzinie polskich katolików, jako najmłodszy z piątki rodzeństwa. Jego ojcem był Dominik Krzyżanowski, księgowy w podkijowskich cukrowniach, a matką, Fabiana Krzyżanowska z domu Maciejowska. Ukończył studia na wydziale prawa oraz filologię klasyczną i języki nowożytne (posługiwał się siedmioma językami) na uniwersytecie w Kijowie. W latach 1912-1914 odbył edukacyjną podróż po Francji, Szwajcarii, Niemczech i Włoszech. Po wybuchu I wojny światowej Krzyżanowski wrócił do Kijowa, w którym związał się ze środowiskiem artystycznym. W 1922 przeniósł się do Moskwy na zaproszenie Teatru Kameralnego Aleksandra Tairowa.
Krzyżanowski pisał opowiadania, powieści, scenariusze filmowe, pisma filozoficzne i krytyczne, które rzadko publikował. Proza Krzyżanowskiego nie przystawała do socrealistycznego nurtu w sztuce. Po latach, jako pisarz jest porównywany z Kafką. Za życia opublikował jedynie tekst o sztuce epigrafu, kilka szkiców o Szekspirze i Bernardzie Shaw. Pierwsze wydanie wyboru jego utworów miało miejsce dopiero w 1989 roku.