Łunochod 2
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Łunochod 2 (ros. Луноход - chodzący po Księżycu) – drugi pojazd z serii Łunochod; bezzałogowy, sterowany z Ziemi radziecki łazik przeznaczony do badań Księżyca.
Indeks COSPAR |
1973-001A | ||
---|---|---|---|
Rakieta nośna | |||
Miejsce startu | |||
Cel misji | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Czas trwania | |||
Początek misji |
11 stycznia 1973 (06:55 UTC UTC) | ||
Data lądowania |
15 stycznia 1973 | ||
Koniec misji |
11 maja 1973 | ||
Wymiary | |||
Masa aparatury naukowej |
łazik: 840 kg | ||
|
Dostarczony na Księżyc sondą kosmiczną Łuna 21. Lądownik wraz z łazikiem wylądował 15 stycznia 1973 o 22:25 UTC na dnie krateru Le Monnier (pozycja 25°51'N, 30°27'E). Niecałe 3 godziny później, o 01:14 UTC, Łunochod 2 zjechał po rampie lądownika na powierzchnię Księżyca.
Pojazd działał dużo krócej niż Łunochod 1, jednakże zdołał przesłać 86 obrazów panoramicznych i aż 80 000 zdjęć, przemierzając w tym samym czasie pokaźną odległość - 37 km (trzy razy większą niż jego poprzednik). Zakończenie misji ogłoszono oficjalnie 4 czerwca 1973.
Kopia Łunochodu 2 znajduje się w Muzeum Kosmicznym w Arteku.