Średni ważony koszt kapitału
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Średni ważony koszt kapitału (ang. weighted average cost of capital, WACC) – wskaźnik finansowy, informujący o przeciętnym koszcie względnym kapitału zaangażowanego w finansowanie inwestycji przez przedsiębiorstwo.
Podejmowane przez przedsiębiorstwa projekty inwestycyjne mogą być finansowane z wielu źródeł, np.:
- niepodzielone zyski
- emisja akcji
- dług.
Udział poszczególnych składników kapitału w finansowaniu inwestycji może być zróżnicowany. Jednocześnie użycie każdego z tych składników wiąże się z poniesieniem określonego kosztu, np. zapłatą odsetek od kredytu lub wypłaceniem dywidendy z akcji.
Średni ważony koszt kapitału uwzględnia zróżnicowanie struktury finansowania inwestycji oraz zróżnicowane koszty poszczególnych składników kapitałowych i wskazuje, jaki przeciętny koszt względny ponosi przedsiębiorstwo, angażując dany kapitał.
Jest średnią ważoną kosztów składników kapitału finansującego inwestycję i dany jest wzorem:
gdzie:
- – średni ważony koszt kapitału,
- – koszt i-tego składnika kapitału,
- – udział i-tego składnika kapitału w źródłach finansowania,
- – liczba składników kapitału.