Światowa Federacja Związków Zawodowych
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Światowa Federacja Związków Zawodowych – ŚFZZ (ang. World Federation of Trade Unions – WFTU), (fr. Fédération Syndicale Mondiale – FSM) – międzynarodowa centrala związkowa, założona w październiku 1945 w Paryżu. W 1949 r., na tle kontrowersji względem Planu Marshalla, wystąpiły z niej związki, które utworzyły Międzynarodową Konfederację Wolnych Związków Zawodowych. W drugiej połowie XX w. ŚFZZ była, co prawda, największą centralą związkową, jednakże zrzeszającą głównie związki afiliowane lub sympatyzujące z partiami komunistycznymi. W kontekście zimnej wojny była przedstawiana i odbierana jako radziecka organizacja frontowa. W tym samym okresie w wyniku nieporozumień ideologicznych wystąpiły z niej organizacje związkowe ChRL i Jugosławii. Po 1990 liczba organizacji afiliowanych zmalała. Obecnie do ŚFZZ należy łącznie ok. 80 mln członków w 120 krajach.
Język roboczy | |
---|---|
Siedziba | |
Członkowie |
80 milionów |
Przewodniczący |
Mohamad Shaban Assouz |
Sekretarz Generalny | |
Utworzenie |
3 października 1945 |
Strona internetowa |
W latach 1956–2005 siedziba ŚFZZ znajdowała się w Pradze, a od stycznia 2006 roku – w Atenach. Współcześnie organizacja skupia się na organizowaniu regionalnych federacji związków zawodowych głównie w krajach Trzeciego Świata, na prowadzeniu kampanii przeciwko imperializmowi, rasizmowi, biedzie, degradacji środowiska naturalnego i wyzyskowi pracowników w kapitalizmie. Jej działalność opiera się na zasadach klasowo-zorientowanego ruchu związków zawodowych. Prowadzi także kampanie w obronie pełnego zatrudnienia, zabezpieczenia społecznego, ochrony zdrowia i praw związkowych. ŚFZZ poświęca dużo swojej energii na organizację konferencji, wydawania oświadczeń i stanowisk oraz tworzeniu materiałów edukacyjnych.
W ostatnich latach ŚFZZ zanotowało kilka sukcesów organizacyjnych pozyskując wiele znaczących związków zawodowych z kontynentu europejskiego (gdzie obiektywnie, od czasu upadku „Bloku wschodniego”, ŚFZZ jest najsłabsza w zakresie reprezentacji), m.in.: brytyjski Krajowy Związek Zawodowy Kolejarzy, Marynarzy i Pracowników Transportu (RMT) czy włoską Unię Zakładowych Związków Zawodowych (USB). We Francji branżowa struktura pracowników przemysłu spożywczego Powszechnej Konfederacji Pracy (CGT) zgłosiła swój akces do ŚFZZ, a dwie zakładowe organizacje sektora kolejowego CGT przystąpiły do ŚFZZ w 2013 r. Bliskie kontakty współpracy z ŚFZZ utrzymuje także branżowa struktura pracowników przemysłu chemicznego CGT, która w 2011 roku wydelegowała na Kongres w Atenach swoich przedstawicieli. W 2012 r. do ŚFZZ przystąpił także największy i najważniejszy związek zawodowy Republiki Południowej Afryki – Kongres Południowoafrykańskich Związków Zawodowych (COSATU).
ŚFZZ posiada status konsultacyjny przy Radzie Gospodarczo-Społecznej Narodów Zjednoczonych, jak i przy wielu agencjach NZ, m.in. Międzynarodowej Organizacji Pracy (International Labour Organization), UNESCO, Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (Food and Agriculture Organization).
Do ŚFZZ należały Centralna Rada Związków Zawodowych (do 1980) oraz Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (1985–1999).