Insztrumynt muzyczny
przirzōnd wytwŏrzajōncy klang, przeznaczōny do wykōnowaniŏ muzyki / From Wikipedia, the free encyclopedia
Insztrumynt muzyczny – przirzōnd wytwŏrzajōncy klang, przeznaczōny do wykōnowaniŏ muzyki.
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Klang w insztrumyncie muzycznym wytwŏrzany je za pōmocōm wibratora, kerego włŏsności fizyczne wpływajōm na wysokość klangu i jego farbã – nojbarzij charakterystyczny znak przizwŏlajōncõ ôdrōżnić ôsobne insztrumynta ino za pōmocōm suchu. Wibrator je bazowym elymyntym insztrumyntu muzycznego; dwa ôstane to incytator i rezonator, to znaczy elymynt pobudzajōncy wibrator do dyrgań i elymynt zwiynkszajōncy głośność klangu. Tak incytator, jak i rezonator wpływajōm na farbã klangu wytwŏrzanego bez insztrumynt muzyczny.
Insztrumyntami muzycznymi nazywane sōm tyż przedmioty ô niemuzycznym przeznaczyniu bazowym, kere zyskują znaku insztrumyntu muzycznego beze świadōme spotrzebowanie w wytworze muzycznym. Przikładym takigo je zwōn wieżowy (klasyczny), kerego przeznaczyniym bazowym je sygnalizacyjŏ. W XIX stoleciŏ ôstoł wkludzōny do instrumentarium kapele symfōnicznyj (terŏźnie barzij popularny w formie zwōna rurowego), bez co zyskoł miano insztrumyntu muzycznego.