ธงชาติอินโดนีเซีย
From Wikipedia, the free encyclopedia
ธงชาติอินโดนีเซีย หรือ ซังเมระฮ์ ปูติฮ์ (อินโดนีเซีย: Sang Merah Putih, สีแดง-ขาว)[1] เป็นธงที่มีต้นแบบมาจากธงประจำอาณาจักรมัชปาหิตในคริสต์ศตวรรษที่ 13 ลักษณะเป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 2 ส่วน ยาว 3 ส่วน พื้นธงแบ่งเป็นสองส่วนตามแนวนอน ครึ่งบนสีแดง หมายถึงความกล้าหาญและอิสรภาพ ครึ่งล่างสีขาว หมายถึงความบริสุทธิ์ยุติธรรม
Sang Merah Putih | |
การใช้ | ธงชาติ ensign |
---|---|
สัดส่วนธง | 2:3 |
ประกาศใช้ | 17 สิงหาคม ค.ศ. 1945 |
ลักษณะ | ธงสองแถบแบ่งครึ่งตามแนวนอน ครึ่งบนสีแดง ครึ่งล่างสีขาว |
'''Ular-ular Perang''' | |
การใช้ | ธงนาวี |
สัดส่วนธง | 2:3 |
ลักษณะ | ธงลายแถบแดงและขาว 9 แถบ |
ธงนี้มึความคล้ายคลึงกับธงชาติโปแลนด์และธงชาติสิงคโปร์ และเหมือนกับธงชาติโมนาโกเกือบทุกประการ แต่ต่างกันที่สัดส่วนธงเท่านั้น
ธงฉานอินโดนีเซียซึ่งธงผืนนี้ใช้โดยกองทัพเรืออินโดนีเซีย จากภาพธงนี้ชักขึ้นที่เสาธงฉานหน้าหัวเรือรบ[2] ธงผืนนี้มีลักษณะเป็นธงลายแถบแดงและขาว9แถบ. ธงนี้มีชื่อว่า Ular-ular Perang (ธงผู้บังคับการเรือ หรือ litterally "ธงหางจระเข้"), มีลักษณะเป็นธงแถบสองแถบ ซึ่งความยาวของธงนี้ขึ้นอยู่กับระยะเวลาการประจำการของเรือลำนั้นๆ ธงฉานอินโดนีเซียมีต้นกำเนิดจากอาณาจักรมัชปาหิต โดยธงใช้เป็นธงเรืออันยิ่งใหญ่ของอาณาจักรมัชปาหิต, ปัจจุบันนี้ใช้เป็นธงฉาน ชักขึ้นที่หน้าหัวเรือรบ[3]