นครหลวงเวียงจันทน์
From Wikipedia, the free encyclopedia
นครหลวงเวียงจันทน์[2] หรือ นะคอนหลวงเวียงจัน[2] (ลาว: ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ, นะคอนหลวงเวียงจัน) เดิมชื่อ กำแพงนครเวียงจันทน์ (ກຳແພງນະຄອນວຽງຈັນ) เป็นเขตปกครองที่ตั้งอยู่บริเวณภาคกลาง ครอบคลุมพื้นที่เมืองหลวงของประเทศลาว เดิมเคยเป็นส่วนหนึ่งของแขวงเวียงจันทน์[3]
ข้อมูลเบื้องต้น นครหลวงเวียงจันทน์ ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ (ลาว), ประเทศ ...
นครหลวงเวียงจันทน์ | |
---|---|
แผนที่นครหลวงเวียงจันทน์ | |
แผนที่ประเทศลาวเน้นนครหลวงเวียงจันทน์ | |
พิกัด: 18°06′N 102°36′E | |
ประเทศ | ลาว |
ก่อตั้ง | ค.ศ. 1989 |
เมืองเอก | จันทบุรี |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 3,920 ตร.กม. (1,510 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 174 เมตร (571 ฟุต) |
ประชากร (สำมะโนเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2020) | |
• ทั้งหมด | 948,477 คน |
• ความหนาแน่น | 240 คน/ตร.กม. (630 คน/ตร.ไมล์) |
เขตเวลา | UTC+7 (เวลาในประเทศลาว) |
รหัส ISO 3166 | LA-VT |
HDI (2017) | 0.795[1] สูง · อันดับที่ 1 |
ปิด
นครหลวงเวียงจันทน์เป็นเขตการปกครองที่มีการพัฒนามากในบรรดา 17 แขวงของประเทศลาว โดยตั้งอยู่ชิดกับบริเวณโค้งลำน้ำแม่น้ำโขง ติดชายแดนของประเทศไทย โดยมีสะพานมิตรภาพไทย–ลาว 1 เชื่อมการเดินทางระหว่างประเทศ มีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 3,920 ตารางกิโลเมตร (1,510 ตารางไมล์) ตัวเมืองเวียงจันทน์ถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 16 ในรัชสมัยของสมเด็จพระไชยเชษฐาธิราช บริเวณเขตเมืองเก่าเป็นที่ตั้งของวัดวาอาราม พิพิธภัณฑ์ อนุสาวรีย์ และสวนสาธารณะ[4]