มณฑลเหอเป่ย์
From Wikipedia, the free encyclopedia
มณฑลเหอเป่ย์ (จีน: 河北ⓘ; พินอิน: Héběi) เป็นมณฑลหนึ่งในภาคเหนือของสาธารณรัฐประชาชนจีน ชื่อย่อของมณฑล คือ "จี้" (冀 Jì) ตั้งตามชื่อของมณฑลจี้ หรือจี้โจว ซึ่งเป็นมณฑลในสมัยราชวงศ์ฮั่นที่อยู่บริเวณทางตอนใต้ของมณฑลเหอเป่ย์ในปัจจุบัน คำว่า เหอเป่ย์ เมื่อแปลตรงตัวหมายถึง "ทางเหนือของแม่น้ำ"[5] ตามที่ตั้งของมณฑลที่อยู่ทางทิศเหนือของแม่น้ำเหลือง[6] เมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของมณฑล คือ ฉือเจียจวง
มณฑลเหอเป่ย์ 河北省 | |
---|---|
การถอดเสียง | |
• ภาษาจีน | เหอเป่ย์เฉิ่ง (河北省 Héběi Shěng) |
• ชื่อย่อ | HE / HEB / จี้ (冀 Jì) |
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลเหอเป่ย์ | |
พิกัด: 39°18′N 116°42′E | |
ตั้งชื่อจาก | เหอ (河 hé) — "แม่น้ำ" (แม่น้ำเหลือง) เป่ย์ (北 běi) — "เหนือ" "ทางเหนือของแม่น้ำเหลือง" |
เมืองหลวง (และเมืองใหญ่สุด) | ฉือเจียจวง |
เขตการปกครอง | 11 จังหวัด, 121 อำเภอ, 2207 ตำบล |
การปกครอง | |
• เลขาธิการพรรค | หวัง ตงเฟิง |
• ผู้ว่าการ | ฉวี่ ฉิน |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 188,800 ตร.กม. (72,900 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | อันดับที่ 12 |
ความสูงจุดสูงสุด (ยอดเขาเสียวอู่ไถ[1]) | 2,882 เมตร (9,455 ฟุต) |
ประชากร (พ.ศ. 2559)[2] | |
• ทั้งหมด | 74,700,500 คน |
• อันดับ | อันดับที่ 6 |
• ความหนาแน่น | 400 คน/ตร.กม. (1,000 คน/ตร.ไมล์) |
• อันดับความหนาแน่น | อันดับที่ 11 |
ประชากรศาสตร์ | |
• ชาติพันธุ์ | ฮั่น: 96% แมนจู: 3% หุย: 0.8% มองโกล: 0.3% |
• ภาษาและภาษาถิ่น | จีนกลางจี้หลู่, จีนกลางปักกิ่ง, จิ้น |
รหัส ISO 3166 | CN-HE |
GDP (พ.ศ. 2560)[3] | 3.60 ล้านล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 8) |
• ต่อหัว | 47,985 เหรินหมินปี้ (อันดับที่ 18) |
HDI (2010) | 0.691[4] (ปานกลาง) (อันดับที่ 16) |
เว็บไซต์ | www.hebei.gov.cn (อักษรจีนตัวย่อ) english.hebei.gov.cn (ภาษาอังกฤษ) |
เมื่อรัฐบาลกลางยุบมณฑล "จื๋อลี่" ซึ่งมีความหมายว่า "ปกครองโดยตรง[7] (โดยราชสำนัก)" มณฑลจื๋อลี่สมัยใหม่ก็ได้ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1911 และต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น "เหอเป่ย์" ในปี ค.ศ. 1928 อีกชื่อหนึ่งของมณฑลเหอเป่ย์คือ เอียนจ้าว (燕趙) ตั้งตามชื่อของรัฐเอียนและรัฐจ้าว ซึ่งอยู่ในยุครณรัฐในประวัติศาสตร์จีนโบราณ
พื้นที่มณฑลเหอเป่ย์ล้อมรอบเทศบาลนครสองแห่ง ได้แก่ ปักกิ่ง และเทียนจิน มีอาณาเขตติดต่อกับมณฑลเหลียวหนิงทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เขตปกครองตนเองมองโกเลียในทางทิศเหนือ มณฑลชานซีทางทิศตะวันตก มณฑลเหอหนานทางทิศใต้ มณฑลชานตงทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ และทะเลปั๋วไห่ทางทิศตะวันออก และยังมีพื้นที่เล็ก ๆ ที่เป็นดินแดนส่วนแยก ไม่เป็นผืนเดียวกับพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑล ซึ่งแทรกอยู่กึ่งกลางระหว่างปักกิ่งและเทียนจิน พื้นที่นี้ประกอบด้วย นครซานเหอ, อำเภอปกครองตนเองชนชาติหุย ต้าฉ่าง, และอำเภอเซียงเหอ โดยทั้งสามเป็นเขตการปกครองในนครหลางฝาง
ประชากรในมณฑลมีจำนวนกว่า 74 ล้านคน จึงเป็นมณฑลที่มีประชากรมากเป็นอันดับหกของประเทศจีน ประกอบด้วยชนกลุ่มใหญ่ที่เป็นชาวฮั่น ร้อยละ 96 และชนกลุ่มน้อย ได้แก่ แมนจู หุย และมองโกล