วงศ์แพนด้าแดง
From Wikipedia, the free encyclopedia
วงศ์แพนด้าแดง (ชื่อวิทยาศาสตร์: Ailuridae, /ไอ-เลอ-ริ-ดี/) เป็นวงศ์หนึ่งของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในอันดับสัตว์กินเนื้อ ซึ่งมีเพียงสัตว์ชนิดเดียวเท่านั้นที่อยู่ในวงศ์นี้ คือ แพนด้าแดง นอกจากนี้คือญาติที่สูญพันธ์แล้ว
วงศ์แพนด้าแดง ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: Oligocene–Recent | |
---|---|
แพนด้าแดง (Ailurus fulgens) | |
หัวกะโหลกและภาพจำลองของ Simocyon | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
โดเมน: | ยูแคริโอตา |
อาณาจักร: | สัตว์ |
ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง |
ชั้น: | สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม |
อันดับ: | อันดับสัตว์กินเนื้อ |
วงศ์ใหญ่: | Musteloidea |
วงศ์: | วงศ์แพนด้าแดง Gray, 1843 |
วงศ์ย่อย | |
| |
แผนที่การกระจายพันธุ์ของแพนด้าแดง |
ฌอร์ฌ กูวีเยร์ได้จัดให้แพนด้าแดงอยู่ในวงศ์แรคคูนใน ค.ศ. 1825 การจัดอันดับแบบนี้ก่อให้เกิดข้อถกเถียงนับแต่นั้นมา[1] สาเหตุเนื่องจากเห็นว่าแพนด้าแดง มีลักษณะทางกายภาพหลายอย่างที่เหมือนกับแรคคูน เช่น ลักษณะลำตัวสั้น มีหางยาว มีรูปหน้า และลวดลายคล้ายกับแรคคูน นอกจากนั้นยังมีพฤติกรรมการออกหากินในช่วงเวลากลางคืน และใช้เวลาส่วนใหญ่อาศัยอยู่บนต้นไม้คล้ายกับแรคคูนอีกด้วย หรือแม้แต่บางคนก็จัดให้อยู่วงศ์เดียวกันกับหมี[2]
การศึกษาวิวัฒนาการชาติพันธุ์ระดับโมเลกุลแสดงให้เห็นว่า แพนด้าแดง ในฐานะสัตว์ชนิดโบราณในอันดับสัตว์กินเนื้อ มีความใกล้ชิดกับแรคคูนอเมริกัน และอาจเป็นวงศ์หรือวงศ์ย่อยชนิดเดียวในวงศ์ procyonid[1][3][4] การศึกษาวิเคราะห์ดีเอ็นเอของไมโทคอนเดรียของประชากรเชิงลึกระบุว่า: "ตามบันทึกฟอสซิล แพนด้าแดงแยกออกจากบรรพบุรุษร่วมกันกับหมีเมื่อประมาณ 40 ล้านปีก่อน"[1][5]
ปัจจุบันแพนด้าแดงแบ่งออกเป็น 2 ชนิดย่อย คือ Ailurus fulgens fulgens ซึ่งมีขนาดตัวเล็ก และขนที่ใบหน้ามีสีจาง ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือของประเทศอินเดียในรัฐอัสสัมและสิขิม หรือประเทศภูฎาน, ประเทศเนปาล และบางส่วนของประเทศจีน ส่วนอีกชนิดย่อยหนึ่งคือ Ailurus fulgens styani มีขนาดตัวที่ใหญ่และมีลายที่หน้าสีเข้มกว่าชนิดย่อยแรก ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในประเทศจีนแถบมณฑลยูนาน และเทือกเขาในมณฑลเสฉวน และทางตอนเหนือของประเทศพม่า อาหารหลักคือใบไผ่ บางครั้งอาจกินลูกสน, รากไม้, เห็ด , ไข่นก หรือลูกนก เป็นต้น ชอบออกหากินเวลาใกล้ค่ำ อาศัยอยู่บนต้นไม้เป็นส่วนใหญ่[6]