เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา แดช 8
อากาศยานใบพัดระดับภูมิภาคสองเครื่องยนต์ / From Wikipedia, the free encyclopedia
เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา ดีเอชซี-8 หรือ แดช-8 (อังกฤษ:De Havilland Canada Dash 8) เป็นเครื่องบินระดับภูมิภาคที่เปิดตัวครั้งแรกในปี 1984 โดยเดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา (ดีเอชซี) โดยขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ใบพัดแพรตแอนด์วิทนีย์ แคนาดา พีดับเบิลยู100 จำนวน 2 เครื่อง ซึ่งได้พัฒนาต่อจากรุ่นแดช 7 รุ่นก่อนหน้า โดยมีการปรับปรุงประสิทธิภาพการบินและต้นทุนการดำเนินงานที่ลดลง แต่ไม่มีประสิทธิภาพการบินขึ้นและลงจอดในระยะสั้น (STOL)
คิว 400 ของแอร์เบอร์ลิน | |
บทบาท | เครื่องบินประจำภูมิภาคแบบเครื่องยนต์ใบพัด |
---|---|
ชาติกำเนิด | แคนาดา |
บริษัทผู้ผลิต | เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา (1983–1992) บอมบาร์ดิเอร์ แอโรสเปซ (1992–2019) เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา (2019–ปัจจุบัน) |
บินครั้งแรก | 20 มิถุนายน ค.ศ. 1983 |
เริ่มใช้ | ค.ศ. 1984 โดย นอร์ออนแทร์ |
สถานะ | ในประจำการ |
ผู้ใช้งานหลัก | ควอนตัสลิงค์ เวสต์เจ็ตเอนคอร์ แอร์แคนาดาเอ็กซ์เพรส ไวเดอร์โรว์ |
ช่วงการผลิต | ค.ศ. 1983– ปัจจุบัน |
จำนวนที่ผลิต | 1258 ลำ (มีนาคม 2019) |
มูลค่า | ซีรีย์ 200: 12 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ซีรีย์ 300: 14.3 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ซีรีย์ 400: 32.2 ล้านเหรียญสหรัฐฯ |
พัฒนามาจาก | เดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดา ดีเอชซี-7 |
เดิมทีแดช 8 มีให้เลือกสามขนาด ได้แก่ รุ่น -100 ซึ่งรองรับผู้โดยสารได้ 37-40 คน และผลิตจนถึงปี 2005; รุ่น -200 ซึ่งเปิดตัวในปี 1995 และสามารถบรรทุกผู้โดยสารได้สูงสุด 50-56 คนและผลิตจนถึงปี 2009 และรุ่น -300 เป็นรุ่นขยายที่มีความจุผู้โดยสารอยู่ที่ 68-90 คน และผลิตตั้งแต่ปี 1989 ถึง 2009 โดยในปี 1999 ได้มีการเปิดตัวรุ่น -400 ที่มีขนาดใหญ่กว่า ซึ่งสามารถบรรทุกผู้โดยสารได้สูงสุด 68-90 คน และยังคงผลิตอยู่ในปัจจุบัน
ในปี 1992 บอมบาร์ดิเอร์ได้เข้าซื้อดีเอชซีจากโบอิง ก่อนจะเปิดตัว แดช 8 "คิวซีรีย์" รุ่นปรับปรุงของรุ่นแดช 8 เดิมในปี 1997 ปัจจุบันแดช 8 ยังคงใช้งานโดยสายการบินต่างๆ ทั่วโลกสำหรับการเดินทางทางอากาศในระดับภูมิภาค การขนส่งสินค้า และการใช้งานทางทหาร ในปี 2019 โครงการแดช 8 ก็ได้กลับมาใช้ชื่อของเดอ ฮาวิลแลนด์ แคนาดาอีกครั้ง หลังจากลองวิวเอวิเอชั่นแคปิตอลซื้อโครงการมาจากบอมบาร์ดิเอร์