Şanghay Fransız İmtiyaz Bölgesi
From Wikipedia, the free encyclopedia
Şanghay Fransız İmtiyaz Bölgesi (Çince: 上海法租界; pinyin: Shànghǎi Fǎ Zūjiè; Şanghayca: Zaonhe Fah Tsuka; Fransızca: Concession française de Changhaï), Çin Şanghay şehir merkezinin güneyinde bulunan tarihî bir alandır. Fransa'nın İngiliz kuvvetleriyle beraber Çing Hanedanı'na karşı İkinci Afyon Savaşı'nı kazanmasıyla bu alan, Fransız işgâli altına girdi. Fransız İmtiyaz Bölgesi, 1849 yılından 1946 yılına kadar Fransa'nın bir toprağı olarak yönetildi.[1]
19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında imtiyaz bölgesi büyüdü ve gelişti, ancak 1943 yılında Vichy Fransası, bu toprağı Wang Jingwei yönetimi altındaki Çin Cumhuriyeti Yeniden Düzenlenmiş Ulusal Hükûmeti'ne devretmeye karar verdi. Bu her iki hükûmetin meşruluğu o dönemde uluslararası olarak tanınmasa da, Fransız Vichy Hükûmeti'nin çöküşünden sonra kurulan Geçici Fransız Hükûmeti, Çin Cumhuriyeti ile beraber imzaladığı Çongçing Anlaşması (1949) kapsamında Fransa'nın Çin'deki tüm kolonilerinin Çin'e geri devretildiğini resmen tasdik etti.
20. yüzyılın büyük bir bölümü boyunca, eski Fransız İmtiyaz Bölgesi'nin kapsadığı alan, Şanghay'ın önde gelen yerleşim ve perakende bölgesi idi. Aynı zamanda Çin'de Katolikliğin bir merkeziydi. Son yıllarda yer almış kentsel dönüşüme rağmen, alanın yine özgün bir karakteri var ve Şanghay'ın ana turistik mekânlarındandır.[1][2]
- Eski Fransız İmtiyaz Bölgesi'nin günümüzdeki manzarası
- Aziz İgnatius Katedrali
- İnşası 1936 yılında tamamlanmış Moller Villa
- Eski Fransız konsolosluğu. Günümüzde Şanghay İleri Çalışmalar Enstitüsü olarak işlev gösterir.
- Avenue Joffre'daki Normandie Apartmanları (günümüzde "Wukang Binası" olarak bilinir)
- Sun Yat-sen'in Şanghay'daki eski rezidansı