Fransız Devrimi'nin sebepleri
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tarihçiler arasında Fransız Devrimi'nin sebepleri hakkında büyük bir anlaşmazlık vardır. Genellikle birbiriyle bağlantılı birkaç faktörün varlığını kabul ederler, ancak her birine atfettikleri değer bakımından farklılık gösterirler. Bu faktörlerden bazıları şöyledir: Aydınlanma Çağı ile birlikte gelen kültürel değişiklikler, toplumsal değişiklikler, mali ve ekonomik zorluklar ve olaylardaki ilgili tarafların siyasi eylemleri. Fransız toplumu yüzyıllar boyunca üç sınıfa bölünmüştü.
- En yüksek sınıf olan birinci sınıf din adamlarından oluşuyordu.
- İkinci sınıf soylulardan oluşuyordu.
- Üçüncü sınıf işadamları, tüccarlar, mahkeme görevlileri, avukatlar, köylüler, toprak sahibi olmayan işçiler ve hizmetçiler gibi sıradan halktan oluşuyordu.
İlk iki sınıf birlikte toplam nüfusun %10'unu oluşturuyordu. Üçüncü sınıf ise %90'ını. Birçok çeşitli verginin neredeyse tümü üçüncü sınıf tarafından ödeniyordu. Toplumun yaşam biçimi eski bir Fransız özdeyişine dayanıyordu. "Soylular savaşır, din adamları dua eder ve halk öder."
Fransız Devrimi'ni çevreleyen sosyal koşullar hakkındaki bu nispeten kabul görmüş gerçeklerin de ötesinde tarihçiler arasında önemli bir görüş ayrılığı var.
Henri Lefebvre ve Albert Soboul gibi Marksist tarihçiler Genel Meclis'in somut birer siyasal eyleme dönüşmesine göz yumduğu bu toplumsal gerilimleri Fransız Devrimi'nin ana nedeni olarak görüyorlar. Burjuvazi ve alt sınıflar üçüncü bir grupta beraber sınıflandırılmıştı ve bu da düzene beraber karşı çıkmalarına önayak olmuştu.
Diğer tarihçiler de toplumsal problemleri aynı derecede önemli görüyorlar, ancak Aydınlanma Çağı veya ekonomik kriz kadar önemli bir faktör olduğunu düşünmüyorlar. François Furet Aydınlanma Çağı faktörünün, Simon Schama ise ekonomik kriz faktörünün önemli savunucularındandır.