Orta Çince
From Wikipedia, the free encyclopedia
Orta Çince (Çince: 中古漢語; pinyin: Zhōnggǔ Hànyǔ), ilk olarak MS 601'de yayınlanan ve ardından birkaç gözden geçirilmiş ve genişletilmiş baskının izlediği bir rime sözlüğü olan Qieyun 'da kayıtlı Çincenin tarihsel çeşididir.[2] Yazı sisteminin doğası gereği, telaffuzun kendisi ve fonetik yeniden yapılandırılmak zorunda kaldı. Daha önceki Eski Çincenin aksine, Orta Çince dört tonlu bir ton sistemi geliştirmişti. Mevcut Çin lehçelerinin çoğu Orta Çinceden evrimleşmiş olup bununla birlikte Min Çincesi gibi bazı istisnalar bulunmaktadır.
Pratik Bilgiler Ana dili olanlar, Dil ailesi ...
Orta Çince | |
---|---|
漢語 | |
Ana dili olanlar | Çin |
Dil ailesi | Çin-Tibet dilleri
|
Dil kodları | |
ISO 639-3 | ltc |
Glottolog | midd1344 [1] |
Kapat