Türk dilleri
Çin'in batısından, Sibirya ve Doğu Avrupa'ya dek uzanan bir alana yayılmış dil ailesi / From Wikipedia, the free encyclopedia
Türk dilleri veya Türkî diller, Doğu Avrupa'dan Sibirya ve Çin'in batısına dek uzanan bir alana yayılmış ve içerisinde 35 yaşayan dil barındıran dil ailesi. Toplamda yaklaşık 180 ile 200 milyon kişi tarafından konuşulan Türk dillerinin en çok konuşulan lehçesi Türkçe olup tüm Türk dili konuşurlarının %40'ı bu dili konuşmaktadır.[3][4] Bu dili Azerbaycanca, Özbekçe, Uygurca, Kazakça, Türkmence ve Tatarca takip etmektedir.
Bu maddede birçok sorun bulunmaktadır. Lütfen sayfayı geliştirin veya bu sorunlar konusunda tartışma sayfasında bir yorum yapın.
|
Türkî diller | |
---|---|
Coğrafi dağılım | Orta Asya Doğu Asya Kuzey Asya Batı Asya Doğu Avrupa Güney Avrupa |
Sınıflandırma | Kendi başına bir dil ailesi.[1][2] |
Alt bölümler |
|
ISO 639-5 | trk |
Türk dillerinin coğrafi dağılımı |
Tüm Türk dilleri Ana Türkçe adı verilen varsayımsal anadilden türemiştir. Aile kendi içerisinde Oğuz, Kıpçak, Karluk ve Sibirya kollarını kapsayan Şaz öbeği ile Ogur öbeği olmak üzere ayrılır.
Türk dillerini diğer dil ailelerinden farklı kılan önemli bir özelliği, konuşucularının uzun süre göçebe olarak yaşamışlığı ve buna bağlı olarak bu dillerin sürekli birbirlerinden etkilenmiş olmalarıdır. Türk dilleri çok sayıda aynı anlamda kullanılan ortak sözcüklere sahip olmalarının yanı sıra tümce yapıları da hep aynı kalır. Çağdaş Türk yazı dilleri veya Türk dilinin kolları gibi adlandırıldıklarına da rastlanır. (Bakınız: "Dil" ve "Lehçe" tartışması)