Шигърият
From Wikipedia, the free encyclopedia
Шигърият (гарәп. شعر сүзеннән) – сүзләрнең гади сөйләмгә хас булмаган рәвештә ритмы, яңгырашы буенча билгеле бер тәртипкә китерелгән хәле. Сүзләрне шундый хәлгә китерүгә нигезләнгән нәфис әдәбиятның бер тармагы.
Бу мәкаләнең сыйфатын арттырыр өчен түбәндәгеләрне эшләргә кирәк?:
|
Шигърият үз эченә лирика һәм лиро-эпик әдәби төрләрне берләштерә.
Башлангыч дәвердә шигъри сөйләмгә нигезләнгән әсәрләрнең барысын да кертәләр. Аерым әдәби төр буларак проза бары тик XVIII-XIX гасырлар чикләрендә генә аерылып чыга.
XXI гасырда шигырьлек акуаль булып кала.
гасырда шигырият актуаль булып кала.