Кім Ір Сэн
паўночнакарэйскі палітык / From Wikipedia, the free encyclopedia
Кім Ір Сэн (па-карэйску: 김일성, народжаны Кім Сон Чжу, (15 красавіка 1912, Мангёндэ — 8 ліпеня 1994) — заснавальнік паўночнакарэйскай дзяржавы і яе першы кіраўнік з 1948 да 1994 (кіраўнік дзяржавы з 1972). Распрацаваў карэйскую вэрсію марксізму — чучхэ.
Quick Facts Прэзыдэнт КНДР[d], Supreme Leader of North Korea[d] ...
Кім Ір Сэн | |
28 сьнежня 1972 — 8 ліпеня 1994 | |
9 верасьня 1948 — 8 ліпеня 1994 | |
Наступнік | Кім Чэн Ір |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся: |
15 красавіка 1912(1912-04-15)[1][2][3][…] |
Памёр: |
8 ліпеня 1994(1994-07-08)[1][2][3][…] (82 гады) |
Партыя: | |
Сужэнец: | Кім Чэн Сук[d] і Кім Сон Э[d] |
Дзеці: | Кім Чэн Ір, Кім Ман Ір[d], Кім Гён Хі[d], Кім Пхён Ір[d], Kim Yong-il[d][4] і Kim Kyong-chin[d][5] |
Бацька: | Кім Хёнджык[d] |
Маці: | Кан Бансок[d] |
Адукацыя: | |
Узнагароды: | |
Close
Кім Ір Сэн займаў пасады Старшыні Кабінэта Міністраў КНДР з 1948 да 1972 і Прэзыдэнта КНДР з 1972 да сьмерці, хоць яго рэальная ўлада палягала ў пасадзе Генэральнага сакратара Працоўнай партыі Карэі. З 1953 г. маршал КНДР. Афіцыйны тытул, як пры жыцьці, так і пасьля скону: «Вялікі правадыр маршал таварыш Кім Ір Сэн». Пасьля сьмерці абвешчаны «вечным прэзыдэнтам» Паўночнай Карэі.