Hanes cosmetigau
From Wikipedia, the free encyclopedia
Hanes hir a byd-eang sydd gan gosmetigau: arfer ddiwylliannol a chrefyddol, nodwedd ffasiwn, a nwydd traul.
Enghraifft o'r canlynol | agwedd o hanes |
---|---|
Math | Hanes diwylliannol, industrial history, history of chemistry |
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia |
Defnyddiodd pobloedd cyn-hanesyddol baent corff er resymau addurnol a chrefyddol. Defnyddiwyd hefyd elïau, balmau, powdrau, a lliwurau gwallt gan bobloedd hynafol.[1] Ymhlith cosmetigau'r Henfyd oedd cohl i dywyllu blew'r amrannau, yr aeliau ac ymylon yr amrannau, rhuddliw i gochi'r bochau, ac amryw o bowdrau gwyn i oleuo pryd a gwedd. Defnyddiwyd hefyd olewon baddon, a sylweddau ysgraffiniol i lanhau'r dannedd. Gwneid persawrau'r cyfnod o sentiau blodau a pherlysiau, a resinau naturiol i'w glynu.[2]
Datblygodd Japan a Tsieina draddodiadau coluro sy'n debyg i arferion Ewrop. Cymysgid lacr ewinedd o gwm Arabaidd, gwynwy, gelatin a chwyr gwenyn gan yr hen Tsieineaid tua 3 mil o flynyddoedd CC.[3] Mewn cymdeithasau eraill o gwmpas y byd, defnyddid colur yn aml mewn ffyrdd nad oedd yn ceisio dynwared neu bwysleisio ffurfiau naturiol y corff. Defnyddid henna gan fenywod y Dwyrain Canol yn hanesyddol i liwio patrymau ar eu dwylo a'u traed, a gosodir cylch o gohl o amgylch y llygaid i leihau llewyrch yr haul. Paentiodd ynyswyr deheuol y Cefnfor Tawel eu hwynebau a'u cyrff gydag ocr. Marciodd y Brythoniaid eu croen gyda phlanhigyn y glaslys. Lliwia'r gwallt yn las, gwyrdd, oren neu borffor gan nifer o ddiwylliannau. Traddodiad o baentio "mwgwd uffernol" ar y wyneb i ddychryn ysbrydion sy'n gyffredin i lwythau a chenhedloedd amrywiol. Patrymau a lliwiau arbennig a ddefnyddir yn aml i alw am haelioni gan dduwiau neu ffigurau mytholegol neu gosmolegol.[4]