243 Ίδη
αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η 243 Ίδη (243 Ida) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,94. Ανακαλύφθηκε το 1884 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα και έλαβε το όνομά της από μια από τις τροφούς του Δία στην ελληνική μυθολογία. Παρατηρήσεις με τηλεσκόπιο από τη Γη οδήγησαν στην κατάταξη της Ίδης στους αστεροειδείς φασματικού τύπου S (λιθώδεις),[4] που είναι και οι πλέον συνηθισμένοι στο εσωτερικό τμήμα της Κύριας Ζώνης. Το σημαντικό σχετικά με την Ίδη είναι ότι στις 28 Αυγούστου 1993 πέρασε από πολύ κοντά της το διαστημόπλοιο Γκαλιλέο, στο ταξίδι του προς τον Δία και μετέδωσε εικόνες της. Η 243 Ίδη υπήρξε έτσι ο δεύτερος αστεροειδής στην Ιστορία τον οποίο επισκέφθηκε τεχνητό αντικείμενο και ο πρώτος του οποίου ανακαλύφθηκε φυσικός δορυφόρος, καθώς οι εικόνες του Γκαλιλέο απεκάλυψαν την ύπαρξη του δορυφόρου «Δάκτυλος», που περιφέρεται γύρω από την Ίδη.
Η Ίδη από το Γκαλιλέο. (Η κουκίδα στα δεξιά είναι ο Δάκτυλος.) | |
Ανακάλυψη [1] | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Γιόχαν Παλίζα |
Ανακαλύφθηκε στις | 29 Σεπτεμβρίου 1884 |
Χαρακτηριστικά τροχιάς [2] | |
Αφήλιο | 2,980 AU (445,8 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 2,742 AU (410,2 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,861 AU (428,1 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,0418 |
Περίοδος περιφοράς | 1.767,55 ημέρες |
Κλίση | 1,133 ° ως προς την Εκλειπτική |
Μήκος του ανερχόμενου σημείου | 324,07 ° |
Όρισμα του περιηλίου | 109,38 ° |
Μέση ανωμαλία | 74,54 ° |
Δορυφόροι | 1 |
Φυσικά χαρακτηριστικά | |
Διαστάσεις | 53.6 × 24.0 × 15.2 km |
Μέση Διάμετρος | 32 km |
Μάζα | 4.2 ± 0.6 ×1016 kg[3] |
Μέση πυκνότητα | 2.6 ± 0.5 g/cm3[4] |
Επιφανειακή Βαρύτητα στον Ισημερινό | 0.003–0.011 m/s2[5] |
Αστρονομική περίοδος περιστροφής | 4,63 h [6] |
Ορθή αναφορά Βορείου Πόλου | 168.76°[7] |
Απόκλιση Βορείου Πόλου | −2.88°[7] |
Λευκαύγεια | 0,2383 [2] |
Απόλυτο μέγεθος | 9,94 [2] |
Θερμοκρασία | 200 K[8] |
Φασματικός τύπος | αστεροειδής τύπου S |
Η Ίδη περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο μία φορά κάθε 4,84 γήινα έτη, ενώ συγχρόνως περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 4 ώρες και 38 λεπτά. Η μέση διάμετρός της είναι 31,4 χλμ. Το σχήμα της είναι επίμηκες και ακανόνιστο (μοιάζει με μπουκάλι ή κρουασάν, αναλόγως της γωνίας παρατηρήσεως). Φαίνεται ότι αποτελείται από δύο ενωμένα σώματα. Η επιφάνειά της φέρει πολλούς κρατήρες (μία από τις μεγαλύτερες πυκνότητες κρατήρων για σώμα του Ηλιακού Συστήματος) που εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία διαστάσεων και ηλικιών.
Η επίσκεψη του Γκαλιλέο επέτρεψε επίσης τη μέτρηση της μάζας της Ίδης και τη μελέτη με νέα δεδομένα της γεωλογίας των λιθωδών αστεροειδών. Η γνώση των συστάσεών τους επιτρέπει μία συσχέτιση ανάμεσα στους μετεωρίτες που βρίσκονται στη Γη και στην προέλευσή τους από τη ζώνη των αστεροειδών. Τα δεδομένα που αποκτήθηκαν από τη διέλευση του Γκαλιλέο υπέδειξαν τους αστεροειδείς τύπου S ως την πηγή των χονδριτών μετεωριτών, του συνηθέστερου τύπου που βρίσκεται στη Γη.