Άγιος Γεώργιος
άγιος και μάρτυρας του Χριστιανισμού / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άγιος Γεώργιος (280 - 23 Απριλίου 303) ήταν Έλληνας στρατιωτικός του ρωμαϊκού στρατού. Καταγόταν από την Καππαδοκία και υπηρετούσε ως αξιωματικός του στρατού επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταδικάστηκε σε θάνατο, επειδή δεν απαρνήθηκε την χριστιανική του πίστη. Αργότερα αγιοκατατάχθηκε ως χριστιανός μάρτυρας.
Άγιος Γεώργιος | |
---|---|
Εικόνα του Αγίου Γεωργίου από τα Τύανα Ικονίου Μικράς Ασίας (14ου αι., Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο). | |
Μεγαλομάρτυρας | |
Γέννηση | 280 Καππαδοκία, Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία |
Κοίμηση | 23 Απριλίου 303 Νικομήδεια, Βιθυνία, Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία[1][2] |
Τιμάται από | Ορθόδοξη Εκκλησία Καθολική Εκκλησία Αγγλικανική Κοινωνία Λουθηρανισμός Αρμενική Εκκλησία |
Εορτασμός | 23 Απριλίου Εάν όμως η εορτή πέσει πρίν το Πάσχα, τότε εορτάζει την επόμενη μέρα του Πάσχα (Δευτέρα της Δικαινησίμου). |
Σύμβολα | Απεικονίζεται ντυμένος ως σταυροφόρος με πανοπλία, φέροντας συχνά λόγχη με σταυρωτή αιχμή, πάνω σε λευκό άλογο, συχνά σκοτώνοντας έναν δράκο. Στο Βυζάντιο και τη Δύση απεικονίζεται με ζωηρά χρώματα με τον Σταυρό του Αγίου Γεωργίου φορώντας την πανοπλία του, κρατώντας ασπίδα ή λάβαρο. |
Πολιούχος |
|
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Αποκαλούμενος από την Ορθόδοξη Εκκλησία Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος, είναι από τους δημοφιλέστερους αγίους σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο.[3] Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου για τις Εκκλησίες που ακολουθούν το Ιουλιανό ημερολόγιο, ενώ όταν η ημέρα αυτή είναι πριν την Ανάσταση, η εορτή του αγίου Γεωργίου μετατίθεται και τελείται την Δευτέρα της Διακαινησίμου. Ο Άγιος Γεώργιος θεωρείται Άγιος της Ορθόδοξης, της Καθολικής, της Αγγλικανικής, της Λουθηρανικής και της Αρμενικής Εκκλησίας.[4]
Ο Άγιος Γεώργιος, όπως και στο Βυζάντιο, έγινε ο προστάτης και Τροπαιοφόρος άγιος του Ελληνικού Στρατού, έπειτα από την απελευθέρωση του ελληνικού Γένους. Έτσι, στην εικόνα του δράκου είδαν τον Τούρκο κατακτητή, που σκοτώνεται από τον Άγιο.[5] Η απεικόνισή του αυτή εμφανίζεται στην αγιογραφία από τον 12ο αιώνα και μετά.[6]