Άλωση της Τριπολιτσάς
From Wikipedia, the free encyclopedia
Άλωση της Τριπολιτσάς[3] ή σφαγή της Τριπολιτσάς[4][5][6][7] ονομάζεται στη νεότερη ελληνική ιστορία η κατάληψη της πόλης της Τρίπολης στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, έξι μήνες μετά από την έναρξη της επανάστασης του 1821. Την κατάληψη ακολούθησε σφαγή του πληθυσμού, παρά την αντίθεση του Κολοκοτρώνη και των περισσότερων καπεταναίων. Από την σφαγή εξαιρέθηκαν οι Αλβανοί υπερασπιστές της πόλης, οι οποίοι είχαν στο μεταξύ συνθηκολογήσει με τους Έλληνες. Για το ίδιο γεγονός χρησιμοποιείται ο συνοπτικός τίτλος Απελευθέρωση της Τριπολιτσάς.[8][9]
Άλωση της Τρίπολης | |||
---|---|---|---|
Επανάσταση του 1821 | |||
Πόλεμος της Τριπολιτζάς και των πέριξ αυτής χωρίων. Πίνακας του Παναγιώτη Ζωγράφου | |||
Χρονολογία | 23 Σεπτεμβρίου 1821 | ||
Τόπος | Τρίπολη Αρκαδίας | ||
Έκβαση | Ελληνική Νίκη | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απώλειες | |||
|
Τέσσερα μεγάλα σώματα πολιορκητών σχημάτιζαν ημικύκλιο γύρω από την Τριπολιτσά. Το αριστερό κατείχε ο Κολοκοτρώνης με 2.500 άντρες, το δεξιό ο Γιατράκος με 1.500, το κέντρο με 1.000 ο Αναγνωσταράς και πίσω από το δεξιό και το κέντρο βρισκόταν ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης με 1.500 άντρες.
Με την άλωση της Τριπολιτσάς εδραιώθηκε η δυναμική της Ελληνικής Επανάστασης, δεδομένου ότι έφερε την επικράτηση των Ελλήνων σε όλη την Πελοπόννησο, πλην ορισμένων φρουρίων. Η Οθωμανική αυτοκρατορία, μετά από την αποτυχημένη εκστρατεία του Μαχμούτ Πασά Δράμαλη, ο οποίος επιχείρησε την ανακατάληψη της Πελοποννήσου τον Ιούλιο του επομένου έτους, τελικά πέτυχε να ανακαταλάβει την πόλη της Τρίπολης τον Ιούνιο του 1825 με τον Ιμπραήμ Πασά, αποτέλεσμα το οποίο ανέτρεψε η κατοπινή Ναυμαχία του Ναυαρίνου.