Αρμένιοι στην Ελλάδα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αρμενική παρουσία στον ελληνικό χώρο χρονολογείται από τον 17ο αιώνα στο έργο του Εβλιά Τσελεμπή, στο οποίο υπάρχουν αναφορές για την παρουσία Αρμενίων στη Θεσσαλονίκη. Ανάλογα στοιχεία υπάρχουν και για τον 18ο αιώνα. Η ύπαρξη ενός σταθερού αριθμού τεκμηριώνεται από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Ένας από τους κύριους τόπους εγκατάστασής τους υπήρξε η Θεσσαλονίκη, μικρότερη παρουσία Αρμενίων καταγράφεται και σε άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας όπου συγκεντρώνονταν αρμενικός πληθυσμός από διάφορες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο αριθμός των Αρμενίων της Ελλάδας αυξήθηκε εντυπωσιακά κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου (1920 - 1923) και αφού είχε προηγηθεί η γενοκτονία των Αρμενίων το 1915[1]. Το 1924 οι Αρμένιοι που ήταν εγκατεστημένοι στην Ελλάδα ήταν γύρω στις 55.000, από τους οποίους οι 20.000 διέμεναν στη Βόρεια Ελλάδα. Πολύ σύντομα ωστόσο άρχισε νέα μεταναστευτική κίνηση των Αρμενίων της Ελλάδας προς τη Γαλλία και τη Σοβιετική Αρμενία.
Κατά την επίσημη απογραφή του πληθυσμού του 1928 καταγράφηκαν 33.634 Αρμένιοι[2][3]. Ο αριθμός των Αρμενίων δεν παρουσιάζει έκτοτε πολύ μεγάλες αυξομειώσεις ως το καλοκαίρι του 1946 οπότε και αρχίζει νέο κύμα μετανάστευσης με κατεύθυνση την Σοβιετική Αρμενία. Έτσι οι Αρμένιοι που σύμφωνα με την απογραφή του 1940 ήταν 27.000 περίπου μειώθηκαν σε 9.000 το 1951.[4]