Αφηγηματική ποίηση
Μορφή ποίησης που αφηγείται μια ιστορία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αφηγηματική ποίηση είναι μια μορφή ποίησης που αφηγείται μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα αφηγηματικά ποιήματα έχουν μόνο έναν αφηγητή, ο οποίος παρουσιάζει τη σειρά των γεγονότων που συχνά περιλαμβάνουν δράση και διάλογο. Όλη η ιστορία είναι γραμμένη σε στίχους με μέτρο και συχνά χωρίς ομοιοκαταληξία. Τα ποιήματα που απαρτίζουν αυτό το είδος μπορεί να είναι μικρά ή μεγάλα και η ιστορία που αναφέρουν συχνά είναι περίπλοκη, με πολλούς χαρακτήρες. Οι παραδοσιακές μορφές της αφηγηματικής ποίησης περιλαμβάνουν όλη την επική ποίηση, πολλές μπαλάντες και ειδύλλια, καθώς και πολλά ποιήματα που δεν εμπίπτουν σε ξεχωριστό είδος.[1]
Η αφηγηματική ποίηση είναι μια από τις κύριες κατηγορίες ποίησης και διακρίνεται από τη λυρική και τη δραματική ποίηση από την εστίασή της στην πλοκή. Στην πράξη, υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των τριών ειδών ποίησης: οι ποιητές συχνά ενσωματώνουν λυρικά και δραματικά στοιχεία στα αφηγηματικά τους ποιήματα και το αντίστροφο.[2]