Ευρασιατική στέπα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ευρασιατική Στέπα, ονομαζόμενη επίσης Μεγάλη Στέπα ή στέπες, είναι η τεράστια περιοχή στεπών της Ευρασίας με τα εύκρατα λιβάδια, τις σαβάνες και το μεγαοικοσύστημα θαμνώδους βλάστησης. Εκτείνεται από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Μολδαβία μέσω της Ουκρανίας, της Ρωσίας, του Καζακστάν, της Σιντσιάνγκ και της Μογγολίας ως τη Μαντζουρία, με ένα σημαντικό περίκλειστο αποσπασμένο έδαφος: τη στέπα στην Πεδιάδα της Παννονίας ή Πούζτα, που βρίσκεται κυρίως στην Ουγγαρία[1].
Από τη παλαιολιθική εποχή, ο Δρόμος της Στέπας έχει συνδέσει την Ανατολική Ευρώπη, την Κεντρική Ασία, την Ανατολική Ασία, τη Νότια Ασία και τη Μέση Ανατολή οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά από χερσαίες εμπορικές οδούς. Ο Δρόμος της Στέπας είναι προκάτοχος όχι μόνο του Δρόμου του Μεταξιού, που αναπτύχθηκε κατά την αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα, αλλά και της Ευρασιατικής Γέφυρας στη σύγχρονη εποχή. Έχει φιλοξενήσει νομαδικές αυτοκρατορίες και πολλές μεγάλες φυλετικές συνομοσπονδίες και αρχαία κράτη καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας, όπως τους Σιονγκ-νου, τη Σκυθία, τους Κιμμέριους, τους Σαρμάτες, την Αυτοκρατορία των Ούνων, τη Χορασμία, την Υπερωξιανή, τη Σογδιανή, τους Σιανμπέι, τους Μογγόλους και το Χαγανάτο των Γκοκτούρκων.