Amália Rodrigues
From Wikipedia, the free encyclopedia
Amália da Piedade Rebordão Rodrigues (Lisboa, 1920ko uztailaren 1a/23a — ib., 1999ko urriaren 6a) abeslari portugaldarra izan zen, fadista klasiko ezagunenetarikoa eta "Rainha do Fado" ezizena hartu izan zuena.[1] Portugalgo Panteoi Nazionalean lurperatua dago.[2]
Amália Rodrigues | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Amália da Piedade Rebordão Rodrigues |
Jaiotza | Pena (Lisboa), 1920ko uztailaren 23a |
Herrialdea | Portugal |
Heriotza | Lisboa, 1999ko urriaren 6a (79 urte) |
Hobiratze lekua | Church of Santa Engrácia (en) |
Heriotza modua | berezko heriotza: miokardio infartu akutua |
Familia | |
Anai-arrebak | ikusi
|
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | portugesa gaztelania frantsesa ingelesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | aktorea, abeslaria, musikaria, estudioko musikaria eta fado abeslaria |
Jasotako sariak | ikusi
|
Izengoitia(k) | a Rainha do Fado eta a voz de Portugal |
Genero artistikoa | fadoa |
Ahots mota | mezzosopranoa |
Musika instrumentua | ahotsa |
Diskoetxea | Continental Records |
amaliarodrigues.pt | |
| |
Portugalgo poeta handienen letrak abestu zituen (adibidez, Camõesenak). Diktadurak bere abesti batzuk zentsuratu zituen. Adibidez, Fado de Peniche, leku hartako kartzelan zeuden presoentzako egindako abestia zelakoan.
1970eko hamarkadan bere irudia kaltetu zuten zurrumurruak zabaldu ziren. Esames horien arabera, Amáliak loturak zituen Portugalgo diktadurarekin. Baina beranduago jakin denez, abeslariak laguntza eskaini zion Alderdi Komunista klandestinoari.[3] 1974ko Iraultzaren ostean, Amáliak "Grândola, Vila Morena" abestu zuen, iraultzaren ereserkia.
Bere bizi osoan, 30 milioi disko baino gehiago saldu zituen 30 herrialdetan.[4][5][6]