Odoluste (tratamendu medikoa)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Odolustea[1] edo odol-ateratzea[2] odol-kantitate jakin bat ateratzean datzan prozedura da; bereziki, odol-hodi bat ebakiz egiten dena. Organo edo aparatu baten kongestioa arintzeko edo toxikoak nahiz pozoiak kanporatzeko metodo usua zen garai batean.[3]
Odolusteak, mediku batek edo izainen bidez eginak izan, antzinako medikuntza-sistema batean oinarritzen ziren, non odola eta gorputzeko beste jariakin batzuk osasuna mantentzeko oreka egokian egon behar zuten "humoretzat" hartzen zituzten. Esaten denez, kirurgialariek antzinarotik XIX. mendearen amaierara arte egin duten praktika mediko ohikoena izan da, 2.000 urte baino gehiago,[4] arriskuak eta ia beti sendatzeko eraginik ez izan arren. Europan, praktikak nahiko arrunta izaten jarraitu zuen XVIII. mendearen amaierara arte.[5] Gaur egun, medikuntza modernoak praktika utzi du baldintza mediko guztietarako, oso espezifiko batzuetarako izan ezik.[6] Uler daiteke historikoki, hipertentsiorako beste tratamendurik ezean, odol-jarioak batzuetan eragin onuragarria izan zuela presio arterialaren aldi baterako murrizketan, odol-bolumena murriztean.[7] Hala ere, hipertentsioa sintomarik gabekoa denez eta, beraz, metodo modernorik gabe diagnostikatu ezin daitekeenez, efektu hori ziurrenik ez zen nahita eragindakoa izango. Kasu gehienetan, odolustearen erabilera historikoa kaltegarria izan zen pazienteentzat.[8]
Gaur egun, flebotomia terminoak laborategiko analisietarako edo sangre-transfusiorako odola ateratzea da.[9] Flebotomia terapeutikoa odol-unitate baten erauzketari dagokio kasu espezifiko batzuetan, hala nola hemokromatosian, polizitemia veran, larruazaleko porfiria berantiarrean eta abarretan, globulu gorrien kantitatea murrizteko.[10][11] Odolustearen praktika mediko tradizionala gaur egun pseudozientziatzat hartzen dugu.[12]