جان هانسون
سیاستمدار آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
جان هانسون (John Hanson) (زادهٔ ۱۴ آوریل [۳ آوریل، سبک قدیم] ۱۷۲۱ – درگذشتهٔ ۱۵ نوامبر ۱۷۸۳)، از بنیانگذاران ایالات متحده، تاجر و مقامی دولتی از مریلند در دوران انقلاب آمریکا بود. در سال ۱۷۷۹، هانسون پس از انجام خدمات مختلف برای نهضت میهنپرستان در مریلند، به عنوان نماینده در کنگرهٔ قارهای انتخاب شد. پس از تأیید و پیوستن مریلند به دیگر ایالتها، هانسون در سال ۱۷۸۱، نخستین قانون اساسی منعقد میان سیزده ایالت تشکیلدهندهٔ آمریکا را امضاء کرد. در نوامبر ۱۷۸۱، پس از تصویب اصول کنفدراسیون، هانسون به عنوان اولین رئیس کنگرهٔ کنفدراسیون (گاهی از آن به رئیسجمهور ایالات متحده در نشست کنگره نیز یاد میگردد)، انتخاب شد. به همین دلیل، برخی از زندگینامهنویسان دربارهٔ هانسون استدلال کردهاند که او در واقع اولین دارندهٔ منصب ریاست جمهوری ایالات متحده بوده است.[1]
جان هانسون | |
---|---|
اولین رئیس کنگره قارهای | |
دوره مسئولیت ۵ نوامبر ۱۷۸۱ – ۳ نوامبر ۱۷۸۲ | |
پس از | توماس مککین |
پیش از | الیاس بودینوت |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۴ آوریل ۱۷۲۱ نزدیک پرت تبکوو ویلیج، مریلند، استان مریلند |
درگذشته | ۱۵ نوامبر ۱۷۸۳ (۶۲ سال) آکسون هیل، شهرستان پرنس جرج، مریلند |
همسر(ان) | جین کانتی |
فرزندان | ۸, شامل الکساندر |
والدین | ساموئل هانسون الیزابت استوری |
پیشه | تاجر، سیاستمدار |
امضا |