ابویوسف کندی
From Wikipedia, the free encyclopedia
ابویوسف یعقوب بن اسحاق الکِنْدی[persian-alpha 1] مکنّیٰ به ابوالحکماء (۸۰۱–۸۷۳ میلادی، ۱۸۵–۲۵۶ هجری) مترجم نهضت ترجمه، ریاضیدان، منجم، موسیقیدان[1] و فیلسوف عرب[2] و عضو دارالحکمه بود.
اطلاعات اجمالی ابویوسف کندی, زادهٔ ...
ابویوسف کندی | |
---|---|
زادهٔ | ۸۰۱ میلادی کوفه، خلافت عباسیان |
درگذشت | ۸۷۳ میلادی (۷۳ سال) بغداد، خلافت عباسیان |
دوره | دوران طلایی اسلام |
حیطه | خاورمیانه، جهان عرب، جهان اسلام |
مکتب | فلسفه، الاهیات اسلامی، بیت الحکمه |
علایق اصلی | فلسفه، منطق، فلسفه اخلاق، ریاضیات، فیزیک، شیمی، روانشناسی، داروشناسی، پزشکی، متافیزیک، کیهانشناسی، اختربینی، تئوری موسیقی، الاهیات اسلامی (کلام) |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر | |
بستن
کتابی به نام رسالهٔ کندی در نقد قرآن به نویسندهای با این نام و معاصر خلیفه مامون عباسی منسوب است. الکندی با نوشتن کتاب فی استعمال اعداد الهندی در ۸۳۰ میلادی نقش بزرگی در انتقال اعداد هندی به تمدن اسلامی و سپس به اروپا داشت.[3]
وی نخستین حکیم از خلافت اسلامی است که به آثار حکمای یونان دسترسی داشته و به ترجمهٔ آثار ارسطو و تفسیر و بیان آنها پرداختهاست.