دوره هفتم مجلس شورای اسلامی
From Wikipedia, the free encyclopedia
انتخابات هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی، ۱ اسفند ۱۳۸۲ خورشیدی، برگزار گردید و در تاریخ ۷ خرداد ۱۳۸۳، اولین جلسه مجلس هفتم برگزار شد.
اطلاعات اجمالی مجلس هفتم هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی, نهاد قانونگذاری ...
مجلس هفتم هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
نهاد قانونگذاری | مجلس شورای اسلامی | ||||
کشور | ایران | ||||
تجمعگاه | ساختمان پیشین مجلس (خیابان امام خمینی) ساختمان مجلس شورای اسلامی[1] (بهارستان) | ||||
مدت دوره | ۷ خرداد ۱۳۸۳ – ۵ خرداد ۱۳۸۷ | ||||
انتخابات | انتخابات مجلس شورای اسلامی (۱۳۸۲–۱۳۸۳) | ||||
وبگاه | majlis | ||||
عضوها | ۲۹۰ نماینده | ||||
رئیس مجلس | غلامعلی حداد عادل | ||||
حزب حاکم | اصولگرایان | ||||
زمان اجلاسها | |||||
۱ام: ۷ خرداد ۱۳۸۳ – |
بستن
رئیس مجلس هفتم، غلامعلی حداد عادل و نائب رئیسان آن، محمدرضا باهنر و محمدحسن ابوترابی فرد بودند.[2]
اعضای هیئت رئیسه مجلس نیز (در سال اول) عبارت بودند از:
(سید احمد موسوی، حمیدرضا حاجیبابایی، علیرضا زاکانی، حسین سبحانی نیا، موسی قربانی و جهانبخش محبی نیا، به عنوان منشی، احمد ناطق نوری، حسن نوعی اقدام و محسن کوهکن به عنوان کارپرداز)
همچنین، در دوره مجلس هفتم، احمد توکلی رئیس مرکز پژوهشهای مجلس و محمدرضا رحیمی، رئیس دیوان محاسبات کشور بودهاست.
مجلس هفتم، مصادف با سالهای پایانی دولت سید محمد خاتمی بود.