زبانهای اسلاوی
خانوادهٔ زبانی هندواروپایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبانهای اسلاوی یا زبانهای اسلاونیک یکی از شاخههای خانواده بزرگ زبانهای هندواروپایی هستند.
اطلاعات اجمالی اسلاوی, اقوام: ...
اسلاوی | |
---|---|
اسلاونیک | |
اقوام: | اسلاوها |
پراکنش: | سراسر جنوب اروپا، اروپای مرکزی و شرقی، آسیای مرکزی، و روسیه |
تبار: | هندواروپایی
|
نیا: | نیااسلاوی |
زیرگروهها: | |
ایزو ۲–۶۳۹ / ۵ | sla |
زبان شناسی | ۵۳= (phylozone) |
گلاتولوگ | slav1255[1] |
نقشه سیاسی اروپا با کشورهایی که یک زبان اسلاوی یک زبان ملی است به صورت سبز رنگ شده. سبز پر رنگ نشان دهنده زبانهای اسلاوی شرقی است، سبز کمرنگ نمایش دهنده زبانهای اسلاوی غربی است، و سبز لجنی نمایش دهنده زبانهای اسلاوی جنوبی است. |
بستن
خویشاوندی زبانهای اسلاوی با زبانهای بالتیک تقریباً نزدیک است؛ به همین دلیل، برخی زبانشناسان این دو گروه را در یک زیرمجموعه قرار داده و آن را بالتواسلاوی مینامند. هماینک بیش از ۲۵۰ میلیون نفر در اروپای مرکزی، شمال آسیا، و بیشتر بخشهای شبه جزیره بالکان، به یکی از زبانهای اسلاوی سخن میگویند. این گروه به زیرگروههای اسلاوی شرقی، اسلاوی جنوبی و اسلاوی غربی تقسیم میشود.