سمت پنهان ماه
From Wikipedia, the free encyclopedia
سَمت پنهان ماه نیمکرهای از کرهٔ ماه است که بهطور دائمی از کرهٔ زمین رویگردان است. سمت رو به زمین از کرهٔ ماه را سمت پیدای ماه مینامند.
سمت پنهان ماه نخستین بار در سال ۱۹۵۹ توسط کاوشگر لونا ۳ شوروی عکسبرداری شد و نخستین رؤیت مستقیم با چشم انسان در سال ۱۹۶۸ و در جریان مأموریت آپولو ۸ صورت گرفت.
تا امروز جمعاً ۲۴ انسان موفق به مشاهدهٔ عینی سمت پنهان ماه شدهاند. این افراد فضانوردان مأموریتهای آپولو ۸ و آپولو ۱۰ تا ۱۷ بودهاند.[1]
سمت پنهان ماه دارای دهانههای برخوردی فراوانی است ولی دریاوارهای کمی دارد. در این سمت از ماه کمتر حوضهای یافت میشود که عمق آن به اندازهای باشد که اجازه فورانهای آتشفشانی و تشکیل دریاوارها را بدهد. به این خاطر، با وجود اینکه دهانههای برخوردی زیادی در هر دو سمت ماه دیده میشود اما تفاوتها عمقها باعث شده که دریاوارهای بزرگ بیشتر در سمت پیدای ماه تشکیل شوند. ظاهراً تعداد بارهایی که گدازههای زیرسطحی در سمت پیدای ماه به سطح رسیدهاند بیشتر و آسانتر از سمت پنهان بودهاست.[2]